وبلاگ

در مدل خطر خروج، اثر نقدینگی است که آن را تسهیل می‌کند و سهام‌داران عمده را تشویق برای جمع‌ آوری اطلاعاتی می‌کند که سهام بیشتری را خریداری نمایند. نقدینگی می‌تواند حتی اگر سهام‌داران عمده در رهبری شرکت مداخله کنند، ارزش شرکت را بهبود بخشد. ترکیبی از اثرات که باعث نقدینگی شده، یکی افزایش تهدید خروج سهام‌داران عمده و دیگری اقدامات مدیریت در جهت برقراری نظم و سرمایه گذاری که در نتیجه باعث بهبود ارزش شرکت می شود. مطالعات اخیر نشان می‌دهد (ماگ ۱۹۹۸) که نقدینگی باعث افزایش قیمت سهام شده که از مزایای آن مداخله سهام‌داران عمده در رهبری شرکت و افزایش بهره وری می‌باشد.

پیش‌بینی می شود که افت قیمت سهام نقدینگی را کاهش داده و باعث تهدید به خروج و کناره گیری از شرکت می شود. کاهش نقدینگی باعث پایین آمدن قیمت سهام و نقص فعالیت هایی که به قیمت سهام بستگی دارد، می شود و بازخورد آن را بهبود می بخشد. نتایج نشان می‌دهد که این فشارهای تهدید خروج و کناره گیری از شرکت، بازارهای مالی را ارتقاء بخشیده و در اداره امور شرکت ها مؤثر است.

از نظر دیدگاه سنتی دیدگاه دارندگان سهام، این است که باید سهام‌داران عمده نظارت و کنترل دقیق به روی شرکت داشته باشند که در غیر اینصورت مشکل در کنترل شرکت به وجود می‌آید. با این حال این نظارت سهام‌داران عمده بسیار پر هزینه می‌باشد که ممکن است خروج از شرکت را بر کنترل از راه دور انتخاب کنند. پارسیان، سیاس و همکاران^[۱۰] (۲۰۰۵).

از دیدگاه دیگر، چنین استدلال می‌کنند که: این تهدید و خروج برای ایجاد نظم در اداره شرکت لازم می‌باشد (ادمونز ۲۰۰۹). که در این حالت سهام‌داران بزرگ، به موجب سهم مالکیت خود، اطلاعات شخصی و خصوصی شرکت را ‌در مورد کنترل شرکت، جهت سرمایه گذاری سرمایه گذاران نیاز دارند. و با توجه به اهمیت این اطلاعات در بسیاری از موارد، سهام‌داران عمده برای به حداقل رساندن هزینه ها، منابع اطلاعاتی در دسترس خود را قبول کرده و آن را اجرا می‌کنند. با این حال سهام‌داران عمده هزینه ها را به مدیریت تحمیل کرده و علاوه بر این، این راهبرد سهام‌داران عمده بر منابع سهام مدیریت لطمه وارد می‌کند. در نتیجه برای داشتن یک مدیریت قوی، به استثنای مشکلات هزینه ها، سهام‌داران عمده که با کنترل از راه دور بر شرکت نظارت دارند، ‌بنابرین‏ تهدید به خروج سهام‌داران عمده باعث بهبود وضعیت مدیریتی شرکت می شود.

در مدل خطر خروج، به دلیل اینکه مدیر در قیمت سهام و سرمایه گذاری دخالت می‌کند خطر خروج سهام‌داران عمده وجود دارد. در حالی که مدیر در موقعیتی قرار دارد که می‌تواند به اشکال مختلف در قیمت سهام دخالت داشته باشد. با این حال، واقعیت تجربی این است که، سهام‌داران عمده باید به اندازه کافی مراقب باشند. برخی ‌از سهامداران عمده ممکن است خودشان از موضوع مشکلات نمایندگی و برخی از رابطه با مدیریت صدمه ببینند.

طبق تئوری خروج، رقابت بین سهام‌داران عمده سبب شده که اطلاعات بیشتری ‌در مورد نرخ ها فراهم آمده و در نتیجه نظارت متمرکز می شود و همچنین نقدینگی نیز شرایط ضروری برای معتبر ساختن تهدیدهای ترک شرکت است. ادمونز (۲۰۰۹) عنوان می‌کند که اگر نوسان نقدینگی بازار مانع شود که سهام‌داران عمده طبق اطلاعات شخصی معامله کند، تهدیدها و هشدارهای ترک شرکت فاقد قدرت نظارتی خواهد بود بعلاوه با افزایش نقدینگی، سهام‌داران تجارت را بر شکل پر ریسک تری دنبال می‌کنند ‌بنابرین‏ انگیزه های قوی تری جهت جستجوی اطلاعات شخصی دارند برای دستیابی به سود بیشتر.

همچنین نظارت واقعی از تهدید های سهام‌داران عمده به خروج از شرکت و فروش سهام شکل می‌گیرد نه خود عمل ترک شرکت. حتی در صورتی که سطح خروج و ترک شرکت در عمل اندک باشد تهدیدهای سهام‌داران برای نظارت و کنترل باید کافی باشد. مثلاً اینکه تهدید به ترک شرکت انگیزه های مدیریت سود را کاهش می‌دهد. تئوری خروج لزوماًً نشان نمی دهد که سهام‌داران عمده خواهان کیفیت گزارشگری مالی هستند ولی این تهدید و کناره گیری از شرکت باعث می شود که کیفیت گزارشگری مالی در حد مطلوب بوده و مدیران نیز گزارشگری مالی را در حد مطلوب ارائه می نمایند که بر اساس مطالب ذکر شده در بالا، ‌به این نتیجه می‌رسیم که تهدید خروج سهام‌داران عمده، باعث اثر مثبت کیفیت گزارشگری مالی و نظارت بیشتر و رهبری سهام‌داران عمده در اداره شرکت خواهد شد.

نظریه خروج لزوماًً نشان نمی دهد که سهام‌داران عمده اثر بیشتری بر کیفیت گزارشگری مالی دارند در عوض، نظریه خروج، پشتیبانی، تهدید و بهبود رهبری شرکت از طریق طبقه بندی سهام‌داران عمده است که به نوبه خود بر کیفیت گزارشگری مالی اثر دارند. با توجه به نظریه خروج و کناره گیری از شرکت، اقدامات سهام‌داران عمده همانند یک سرمایه گذار آگاه است که خروج آن ها از شرکت یک سیگنال معتبر به بازار بوده و باعث کاهش ارزش قیمت سهام می شود. و مدیران تشویق می‌شوند که بین ثروت شخصی خود و حقوق صاحبان سهام رابطه برقرار کرده و در جهت منافع سهام‌داران عمده قدم برداشته و آن ها را از خروج و کناره گیری از شرکت منصرف کنند. پیش‌بینی ما در این تحقیق این است که تهدید خروج و کناره گیری از شرکت بر کیفیت گزارشگری مالی مؤثر خواهد بود و زمانی این اثر افزایش می‌یابد که با سرمایه شخصی مدیر نیز در ارتباط باشد. اما نظریه مداخله عکس این موضوع است. اندازه تهدید خروج سهام‌داران عمده از رقابت بین سهام‌داران عمده و نقدینگی سهام افزایش می‌یابد. پس باید اندازه تعامل بین این دو مورد را بررسی کرده تا اندازه تهدید خروج را بتوانیم به دست بیاوریم.

نکات مهم و کلیدی طرح :

• • سهام‌داران عمده با جمع‌ آوری اطلاعات خصوصی درباره شرکت و نگه داشتن این اطلاعات باعث افزایش قیمت سهام خود می‌شوند. با تبدیل شدن سهام‌داران عمده به سرمایه گذاران آگاه و مطلع، مدیران تشویق به انجام اقدامات بنیادی در شرکت شده که ممکن است این اقدامات باعث کاهش درآمد در کوتاه مدت می شود. نفوذ سهام‌داران عمده بر مدیران مهم است زیرا گراهام و هاروی^[۱۱] (۲۰۰۵) طی بررسی خود دریافتند که ۷۸% مدیران ارزش بلند مدت شرکت را برای رسیدن به اهداف کوتاه مدت شرکت، قربانی می‌کنند.