(کلیات پژوهش)
۱-۱٫ مقدمه
پیشرفت همه جانبه هر کشوری، در گرو پیشرفت علمی آن کشور است و مسؤلیت اساسی در فرایند پیشرفت، برعهده پژوهشگران و سیاستگذاران علمی کشور است. سالیان متمادی است که نشریات به عنوان یکی از اصلیترین ارکان انتقال دانش در جامعه علمی شناخته شده‌اند. پیشرفت دانش، بیشتر از طریق انتشار ایده ها و تجارب نو در نشریات داوری شده معتبر صورت میپذیرد. امروزه در حوزه فعالیتهای علمی، بهترین راه و معمول‌ترین ابزار برای انتقال یافته های جدید، مجلات و نشریات علمی هستند. در واقع، تولید علم، نخستین بار در مقاله علمی تجلی مییابد و ترویج آن نیز از همین بستر انجام میپذیرد. مجلات علمی نخستین منابعی هستند که پیشرفتهای علمی را منعکس میسازند. بنابرین مسئلۀ تعیین اعتبار و ارزیابی نشریات و مقالات علمی نیز همواره به عنوان مبحثی داغ و چالش برانگیز مطرح بوده است. هر چند که بهترین روش ارزیابی، مطالعه تمام انتشارات و ارائه نظر کارشناسان است، محدویتهای زمانی و بودجهای سد راه این نوع مطالعات است. وجود مجلات با کیفیت علمی و با اعتبار علمی(با نفوذ) یکی از دغدغه های اصلی سیاست‌گزاران و پژوهشگران حوزه علمسنجی است بر همین اساس همواره در تلاش به منظور ارائه شاخص های جدید برای ارزیابی مقالات علمی یا به عبارت دیگر ارزیابی مجلات هستند.
شاخص های اولیه به شمارش تعداد استنادات میپرداختند، که در حقیقت شمارش تعداد استنادها را نمی توان بهترین روش برای ارزیابی مقالات یا مجلات دانست. در سال ۱۹۹۵، یوجین گارفلید[۱] بنیان‌گذار مؤسسه اطلاعات علمی[۲] که هم اکنون با عنوان مؤسسه تامسیون رویترز[۳] شناخته می شود شاخص ضریب تأثیر[۴]را به جامعه علمی عرضه کرد(بینش و دیده گاه، ۱۳۹۰). ضریب تأثیر تا چندین دهه به عنوان بهترین شاخص برای ارزیابی کیفیت مقالات علمی مورد توجه بود اما با افزایش استفاده از این شاخص نقدهایی برآن افزود شد. به هر حال تاکنون ضریب تأثیر به عنوان شناخته شدهترین و مهمترین شاخص برای ارزیابی کیفیت مقالات علمی است. اما آنچه توجه بیش از پیش پژوهشگران را به خود جالب کردهاست این سوال است که آیا شاخص کیفیت به تنهایی می تواند سنجهی مناسبی برای ارزیابی مجلات علمی و به طور خاص مقالات علمی باشد؟ بر همین اساس تلاش بسیاری برای ایجاد شاخص های جدید برای ارزیابی مجلات علمی صورت گرفت. شاخص های ارائه شده بر اساس وزندهی به استنادات مجلات و مقالات صورت گرفت که حاصل آن ایجاد شاخص‌های جدید مانند ضریب نفوذ مقاله[۵]،ایجین فاکتور[۶] و… شده است. این شاخص به اعتبار یا به عبارت دیگر به نفوذ مجلات علمی توجه دارد. درک تفاوت بین دو شاخص در علمسنجی نیازمند مطالعه در حوزه های مختلف علوم است. در پژوهش حاضر پس از مطالعه و بررسی متون حوزه کیفیت و نفوذ در معنای عام و خاص به ارائه شاخص هایی برای ارزیابی مقالات مجلات علمی پرداخته شده است. با توجه به اینکه در ایران بیشتر پژوهشهای انجام شده به بررسی مجلات حوزه های موضوعی خاص بر اساس ضریب تأثیرو یا به بیان دیگر به بررسی مجلات بر اساس کیفیت پرداخته شده است و کمتر مقالهای را می‌توان یافت که در آن به ارزیابی مجلات بر اساس شاخص نفوذ پرداخته شده باشد.
۱-۲٫ بیان مسئله
امروزه ارزیابی و شیوه های مربوط به آن یکی از دغدغه های اصلی سیاستگذاران علمی در جوامع علمی داخلی و خارجی به شمار میرود. از آنجایی که مقالات علمی مهمترین قالب برای بروندادهای علمی محسوب میشوند، وجود معیارها و شاخص هایی که بر مبنای آن بتوان مقالات را از نظر میزان کیفیت و نفوذ ارزیابی کرد، بسیار ضروری است. با توجه به اینکه اکثر معیارهای موجود به کمیت توجه دارند، در این پژوهش سعی بر آن است تا با بهره گرفتن از معیارها و شاخص های ارائه شده در پژوهشهای پیشین، به ارزیابی مقالات علمی از نظر کیفیت و نفوذ پرداخته شود. علوم و فنون مربوط به حوزه دانش هستهای نیز با توجه به اهمیت آن در بالا بردن سطح کیفیت و رفاه یک جامعه و همچنین با توجه به اینکه در اولویتهای نقشه جامع علمی کشور نیز به آن تأکید شده است، در این تحقیق مورد توجه قرار گرفته است.در طی این پژوهش با بهره گرفتن از شاخص و معیارهای مربوطه، به بررسی کیفیت و نفوذ مقالات حوزه دانش هستهای ایران در پایگاه وب آو ساینس[۷]در طی سالها ۲۰۱۱-۲۰۰۷ پرداخته می شود.
استناد همواره به عنوان ابزاری برای ارزیابی مقالات علمی مورد توجه پژوهشگران حوزه علمسنجی بوده است. نارین[۸] استناد را مساوی با قبول صحت و درستی یک مدرک توسط مدرک دیگری تعریف کردهاست. برای مثال هرگاه مدرک الف درسیاهه ارجاعهای مدرک ب ظاهر شود، بیانگر این است که مدرک الف توسط مدرک ب به عنوان یک منبع اطلاعاتی در حمایت از یک اندیشه یا یک واقعیت و… مورد استناد واقع شدهاست(نارین، ۱۹۷۶). نویسنده هر اثر مکتوبی ممکن است بنا به علل متفاوت به تجربهای، قولی یا نوشتهای اشاره کند، که به آن استناد میگویند(حری، ۱۳۸۵: ۶۱۶-۶۲۰). دربخش ارزیابی با تحلیل استنادی، ضریب تأثیر شناختهشدهترین و در عین حال پراستفادهترین شاخص برای ارزیابی کیفیت مقالات محسوب می شود که خود دارای کم و کاستیهای بسیاری است. ضریب تأثیر یکی از مفاهیمی است که یوجین گارفیلد ابداع کرده است که در حال حاضر توسط تامسون رویترز در جی. سی. آر[۹] منتشر می شود و بیشتر به منظور ارزیابی وضعیت نشریات علمی و بروندادهای علمی دانشمندان مورد استفاده قرار می‌گیرد. گارفیلد معتقداست که ضریب تأثیر نمی‌تواند یک شاخص کامل و کارآمد برای ارزیابی کیفیت پژوهش باشد. اما از آنجایی که روش جایگزین دیگری برای آن وجود ندارد و همچنین این روش فواید بسیار زیادی نسبت به برخی از معیارهای ارزیابی نشریات دارد، می تواند به عنوان روش مناسبی برای ارزیابی کیفیت پژوهشهای علمی به حساب آید (گارفیلد[۱۰]،۱۹۹۹). برای محاسبه نفوذ مقالات در حوزه مورد مطالعه، از پایگاه ایجین فاکتور[۱۱] استفاده خواهد شد. در این پژوهش سعی بر این است تا علاوه بر ارائه معیارهای مورد نیاز برای ارزیابی مقالات بر اساس دو شاخص کیفیت و نفوذ مقالات، معیارهای ظاهری برای ارزیابی کیفیت مقالات نیز ارائه شود. مسئله اصلی این پژوهش شناسایی و ارزشگذاری معیارها و شاخص های ارزیابی کیفیت و نفوذ مقاله های علمی منتشر شده در حوزه دانش هستهای در ایران است. همچنین شناسایی شاخص ها و معیارهای کیفیت و نفوذ مقالات، ارزشگذاری شاخص ها و معیارهای کیفیت و نفوذ مقالات از مسائلی است که در این تحقیق به آن پرداخته خواهد شد. این پژوهش به دنبال پاسخ‌گویی به این سؤال است که چه معیارها و شاخص‌هایی را می‌توان برای ارزیابی کیفیت و نفوذ مقالات در نظر گرفت و کیفیت و نفوذ مقالات بین‌المللی در حوزه دانش هستهای در ایران چگونه است.
۱-۳٫ اهداف پژوهش
۱-۳-۱٫هدف کلی
هدف کلی این تحقیق، شناسایی و اعتبارسنجی معیارهای و شاخص های ارزیابی کیفیت و نفوذ تولیدات علمی در حوزه دانش هستهای ایران است. با این حال، این تحقیق دارای هدف‌های تفصیلی به شرح زیر است:
۱-۳-۲٫ اهدف فرعی
فرم در حال بارگذاری ...
