وبلاگ

او می‌گوید زنان و مردان وقتی با ناکامی مواجه می‌شوند نوعی واکنش که نشان می‌دهند متفاوت خواهد بود. ‌بنابرین‏ با توجه به جنسیت افراد نوع واکنش آن ها متفاوت است.

‌بنابرین‏ با توجه به جنسیت افراد نوع واکنش آن متفاوت است زنان بیشتر سعی فشاری که بر آن ها وارد می شود را تحمل کنند. آن ها علاقه مند به حفظ و روابط دوستی با دیگران هستند. به همین دلیل کمتر دست به ارتکاب جرایم خشونت بار می‌زنند. با توجه به موقعیتی هم که در اجتماع دارند. پیشرویشان محدود به درون خانه و محیط های بسته است. لذا جرایمی که نیاز به حضور فعال در جامعه دارد مثل جرایم مالی از آن ها کمتر سر می زند. اما مردان برعکس زنان اگر با ناکامی مواجه شدند سعی می‌کنند با خشونت پاسخ دهند. ‌در مورد راهکار عاطفی هم زنان بیشتر سعی می‌کنند با خشونت پاسخ دهند. ‌در مورد راهکار عاطفی هم زنان بیشتر سعی می‌کنند با پریشانی و عصبانیت بودن ضربه زدن به دیگران به فشارها پاسخ دهند. ‌در مورد راهکار عاطفی هم زنان بیشتر سعی می‌کنند با پریشانی و عصبانیت بودن ضربه زدن به دیگران به فشارها پاسخ دهند اما مردان عصبانیت را با هتک حرمت و پرخاشگری پاسخ می‌دهند. واکنش زنان ممکن است به صورت رفتار خود ویرانگر باشد اما واکنش مردان به صورت جرم علیه دیگران نمایان می شود.

گفتار سوم: جرم شناسی فمینیسم

واژه فمینیسم در زبان فارسی به زن گوایی، زن مهری و زن مداری ترجمه شده است. به نظر می‌رسد هیچ یک از اصطلاحات نتواند آن چنان که باید و شاید مفهوم فمنیسم را انتقال دهد^[۵۱]«یکی از اساتیددانشگاه کمبریج معتقد است در فمینیسم به معنای تنفر زنان از مردان نیست بلکه به معنای رسمیت شناختن حقوق زنان است.

این اصطلاح به ‌حرکت‌هایی که در طول تاریخ به منظور رفع تبعیض جنسیتی جامعه نسبت به زنان به منظور ارج نهادن به مقام زن صورت گرفته است، اشاره دارد. فمینیسم باور داشتن به حقوق زنان و برابری سیاسی، اجتماعی و اقتصادی زن و مرد است. این اصطلاح اولین بار شارل فوریه سوسیالیست قرن ۱۹ برای دفاع از جنبش حقوق زنان به کار برد^[۵۲]. فمینیسم قدمتی به طول تاریخ بشر دارد. این جنبش نوید بخش آزادی زن از ظلمی به مبنای تاریخ است. اما به مرور دچار چالش‌های بدی می‌گردد. حرکت‌های اساسی آن در پایان سده ۱۸ هنگام انقلاب فرانسه شکل گرفت. با تاثیر پذیری از اصول برابری که در این انقلاب مطرح شد. خواستار حقوق برابر در زمینه آموزشی، پرورشی، اشتغال و… بودند.

در یک تقسیم بندی ۲ دوره تکاملی برای این جنبش در نظر گرفته می شود که عبارتند از: ۱- دور اول بین سال‌های ۱۸۵۰-۱۹۲۰ در این دوره که به اوج فمینیسم معروف است کوشش بسیاری در جهت حق رأی‌ برای زنان صورت گرفت. ۲-دوره دوم بین سال‌های ۱۹۱۰-۱۹۸۰ مطرح ساختن ویژگی‌های جنبش زنان و تلاش برای ایجاد تحول در نگرشهای اجتماعی در این زمینه از تلاش‌های مهم این دوره بود.

مبنای اساسی نظریه های که توسط جنبش فمینیسم یا طرفداران آن مطرح می شود را با نابرابری جنسیتی، ستم جنسی و تفاوت‌های جنسیتی تشکیل می‌داد. به طوری که در جرم شناسی فمینیستی ۳ پیش فرض اصلی این بود که زنان از نظر ساختاری در جامعه در وضعیت نامساعد و نامطلوب قرار دارند و این به خاطر سلطه تاریخی مردان در همه ابعاد جرم شناسی است. تأکید اصلی بر نابرابری جنسی و توجه به انواع خاصی از جرایم است که بر علیه زنان صرفاً به خاطر زن بودنشان ارتکاب می‌یابند، مانند: خشونت ، بخش عمده جرم شناسی فمینیستی هم در صدد آشکار کردن زوایای پنهان خشونت علیه زنان است. جرم شناسی فمینیستی سعی کرد از آمیختگی جنسی از اصول مبارزاتی جنبش از اصول مبارزاتی جنبش های فمینیستی این بود که ضمن جستن از ره آوردهای مثبت تجدد و مدرنیته، جوانب مردسالار مدرنیسم را به نقد بکشند. ‌بنابرین‏ می بینیم که فارغ از شکل و نوع جهان بینی جوامع آن چنان که در درجه نخست برای این حرکت مهم است توجه به نقش فراموش شده زنان است.

اصالت دادن به انسانیت افراد بدون توجه به جنسیت او از اهداف هم آنان بود^[۵۳]. جرم شناسی فمینیستی تأکید روی این مسئله دارد که متغیر جنسیت باید به عنوان یک متغیر اساسی در مطالعه پدیده بزهکاری مد نظر قرار گیرد. جنبش مورد بحث در عرصه جرم شناسی هم مثل سایر عرصه ها با تنوع و تشت آرا مواجه است. به گونه ای که متناسب با مکاتب و عقایدی که در این عرصه وجود داشت هر کدام با نحوی سعی می‌کند پدیده بزهکاری زنان را توجیه نمایند.

بند اول: انواع جرم شناسی فمینیسم

جرم شناسی فمینیستی یک مکتب تئوریک نیست. به خاطر اینکه مجموعه ای از گرایشات و عقاید مختلف و متنوع در آن یافت می شود. فراموش شدن زنان در طول تاریخ باعث شده است پس از شکل گیری جنبش های طرفدار حقوق آن ها تمام خواسته های تاریخی خود را در این جنبش جستجو کنند. شاید سالیان در ازای طول بکشد تا درستی این نظریات اثباتی رد شود. با این حال از بین این گرایشات در عرصه جرم شناسی ضخیم برخی گرایشات دارای چارچوبی مشخص و نیز به دنبال اهداف معین در این عرصه هستند.

۱-فمینیسم لیبرال: از نظر آن ها مهم ترین عنصر در جامعه خود می‌باشد و رعایت حقوق او نیز مهمترین عنصر اصل اجتماع است. به خاطر تسلط مردان در تمام عرصه ها شاهد نوعی نژادپرستی در عرصه جنسیت هستیم. به همین دلیل مبارزه با جنس گرایی، همچنین برخورداری زنان از حقوق برابر و افزایش فرصت‌های زنان در جامعه از مهم ترین خواسته آن ها‌ است.

۲-فمینیسم مارکسیستی: آن ها به حقوق سنتی زنان توجه نمی کنند. بلکه بیشتر توجهشان روی موقعیت اجتماعی زنان بود. آن ها سعی می‌کردند این جایگاه را ‌بر اساس مضمون کار با دستمزد و کار بدون دستمزد ارزیابی کنند. از نظر آنان کار خانگی که زنان عمدتاًً مشغول آن هستند کاری است بی مزد و گونه ای از استثمار و بهره کشی مردانه است. در جامعه اگر زنان دارای شغل هستند بیشتر به مشاغل با دستمزد پایین مشغولند. مردان چون ابزار تولید را در اختیار دارند و در نتیجه در روند تقسیم کار خواسته های خود را به زنان تسهیل می‌کنند. آن ها فرودست بودن زنان را به خاطر عدم ان ها به ابزار تولید می دانند. این گرایش رفتار بزهکارانه را به تضاد میان در جنس مربوط می‌داند که در اثر نابرابری اقتصادی پدید آمده است^[۵۴].

۳-فمینیسم رادیکال: به نظر آنان نفوذ روابط مرد سالارانه در تمام ابعاد زندگی مردان که از آن به عنوان رنجهایی که زنان متحمل می‌شوند یاد می‌کنند، باعث شده است که زنان زیر ستم جنس مردان درآمده طبقه ای سرکوب شده لقب گیرند.