۸۹۵/۰
۸۷۶/۰
۸۴۶/۰
۸۲۳/۰
۸۱۴/۰
۷۶۸/۰
۲۰۰ppm
۸۷۰/۰
۸۲۰/۰
۸۱۶/۰
۸۰۰/۰
۷۷۶/۰
۷۶۳/۰
۳۰۰ppm
۸۶۰/۰
۸۴۳/۰
۷۹۸/۰
۷۹۶/۰
۷۷۸/۰
۷۴۶/۰
۵۰۰ ppm
نمودار۴-۶ تغییرات اسیدیته دوغ در روزهای مختلف
فصل پنجم
بحث و نتیجه گیری
بحث
با توجه به بررسی های صورت گرفته در این تحقیق و نتایج حاصل از آن که نشان می دهد اسانس کهلیک اوتی از نظر ترکیبات شیمیایی از جمله ترکیبات فنولیک و فلاونوییدی و فعالیت آنتی اکسیدانی از پتانسیل بالایی برخوردار و دارای ترکیبات فنولیک و قدرت آنتی اکسیدانی مطلوبی می باشد. هم چنین با توجه به حداقل غلظت ممانعت کنندگی و نتایج کشت ماده غذایی دوغ اسانس دار که بیانگر قدرت ضدمیکروبی مطلوب این اسانس گیاهی است و نتایج ارزیابی حسی دوغ دارای غلظت های مختلف اسانس و تعیین فاکتورهای فیزیکو شیمیایی در این قسمت به مقایسه این نتایج با سایر مطالعات مشابه دیگر می پردازیم.
امروزه افزودن مواد شیمیایی به منظور نگه داری مواد غذایی معمولاً بر مبنای جلوگیری از رشد میکروبی و یا کشتن و از بین بردن گروهی از میکروارگانیسمهای مضر و هم چنین به تاخیر انداختن اکسیداسیون میباشد. با توجه به نگرانیهای عمومی در خصوص عوارض نگه دارنده های شیمیایی تمایل به مصرف محصولاتی است که فاقد نگه دارنده بوده و یا در آن ها از نگه دارنده های طبیعی استفاده شده است. به همین دلیل در سالهای اخیر مطالعات زیادی پیرامون نگه دارنده های طبیعی صورت گرفته است. از جمله این نگه دارنده ها اسانسها و عصارههای گیاهی است. اسانسها و عصاره های گیاهان و اجزای تشکیلدهنده آن ها دارای اثرات شناخته شده ضد باکتریایی میباشند در این ضمینه مطالعات زیادی صورت گرفته است (Canillac and Mourey, 2001).
اسانس ها و عصاره های حاصل از گیاهان هزاران سال است که به صورت طعم دهنده و دارو در همه دنیا مورد استفاده قرار می گیرند. گزارش های متعددی مبنی بر خواص ضدمیکروبی اسانس و عصاره برخی گیاهان دارویی وجود دارد بنابراین از آنجایی که گیاهان می توانند نقش موثری در کنترل بیماری های میکروبی داشته باشند ارزیابی دقیق گیاهان دارویی امری ضروری است از این رو در این مطالعه به ارزیابی خواص مختلف گیاه کهلیک اوتی در مدل غذایی دوغ پرداختیم (قاسمی پیربلوتی، ۱۳۸۹).
( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
باگسی و همکاران (۲۰۰۵) در مطالعه ای که بر روی دو گونه آویشن در ترکیه انجام دادند ترکیبات تشکیل دهنده T. Kotschyanus در مرحله گل دهی را به صورت کارواکرول (۷/۱۱%)، تیمول (۵/۳۵%)، پارا- سیمن (۷/۱۷%)، آلفا پینن (۸/۸%) و آلفا- تریپنئول (۵/۶%) گزارش نمودند که از نظر ترکیبات مشابه مطالعه ما ولی از نظر درصد ترکیبات تشکیل دهنده تا حدودی اختلاف وجود دارد .(Bagci and Baser, 2005)
رسولی و میرمصطفی (۲۰۰۳) در تجزیه شیمیایی اسانس دو گونه آویشن T. Kotschyanus و T. Persicus مقادیر متوسط و بینابینی از کارواکرول و تیمول را یافته اند به طوری که درصد کارواکرول به ترتیب ۷/۲۲ و ۲۷ درصد بوده و تیمول آن ها به ترتیب ۵/۱۶ و ۰۷/۲۷ درصد بوده است که مجموع کارواکرول و تیمول کهلیک اوتی در این مطالعه کمتر از مجموع این دو ترکیب اصلی در مطالعه ما می باشد.(Rassoli and Mirmostafa, 2003)
درسال ۲۰۰۲ مطالعات N. singh و R.K Singh نشان دادکه اسانس گیاه آویشن بر روی انترو هموراژیک اشریشیا کلی اثر بازدارندگی دارد. از بین ترکیبات اسانس بکار رفته تیمول و کارواکرول به عنوان عوامل مؤثر نام برده شده است و این عوامل بر روی باکتری های گرم مثبت و گرم منفی اثر دارند در تحقیق ما نیز اثر اسانس حاوی مواد مؤثره کهلیک اوتی که یک گونه از آویشن است بر روی E.coli O157:H7 به اثبات رسید (Singh et al, 2002)
عیسی صادقیان و همکاران (٢٠١١) اثر آنتی باکتریال میوه های بلوط واریته برانتی را مورد بررسی قرار دادند. در ای مطالعه اثر ضد میکروبی عصاره الکلی بر روی اشرشیاکلی قابل توجه بود و بر روی هلیکوباکتر پیلوری اثر قابل توجهی نداشت. عصاره های آبی و الکلی دارای اثر ضد باکتریایی قابل توجهی بر روی استرپتوکوک پیوژن می باشد و مقایسه فعالیت این باکتری با بعضی از آنتی‌بیوتیک‌های استاندارد نشان داد که در بعضی از موارد حتی اثر ضد باکتریایی عصاره بیشتر از آنتی‌بیوتیک‌ها بود .(Sadeghian et al, 2012)
مطالعه ی بنیادیان و کریم ( ۲۰۰۳ ) روی تأثیر روغن های فرار برخی گیاهان (پونه، نعناع، ترخان، زیره و آویشن) بر روی باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیا کلای در محیط کشت مایع، نشان داد که بیشترین اثر را روغن فرار آویشن بر روی این دو باکتری داراست به طوری که حداقل غلظت مهارکننده عصاره این گیاه برای باکتری های مذکور به ترتیب ۱/۰ و ۰۵/۰ درصد بود که باز قدرت ضد میکروبی اسانس ما قویتر می باشد (Bonyadian and Karim, 2003).
محمودی و همکاران (۱۳۹۱) ترکیبات تشکیل دهنده و خاصیت ضد باکتریایی اسانس زیره سبز را با دو روش تعیین حداقل غلظت ممانعت کننده رشد و حداقل غلظت کشنده باکتری را تحت شرایط دمایی و Phهای مختلف مورد بررسی قرار دادند که نتایج نشان داد که حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد درمحدوده ۵/۳۷-۹۶۰۰ میکرو گرم در میلی لیتر و حداقل غلظت کشنده باکتری در محدوده ۱۵۰-۹۶۰۰ میکرو گرم در میلی لیتر می باشد و استافیلوکوکوس اورئوس حساسترین و اشرشیاکلی مقاومترین باکتری نسبت به اسانس بودند (محمودی، ۱۳۹۱).
در مطالعه ای که توسط رضویلر و همکاران (۲۰۰۶) در مورد اثرات اسانس آویشن، اسید استیک، درجه حرارت و زمان نگه داری بر روی احتمال رشد یک سلول و سلول های مورد نیاز سالمونلا تیفی موریوم در محیط آبگوشت قلب- مغز صورت گرفت نشان داده شد که اسانس آویشن احتمالا می تواند به عنوان یک نگه دارنده و ضد باکتری مناسب لااقل علیه برخی از باکتری های گرم منفی از جمله باکتری های مورد مطالعه در برخی از مواد غذایی مورد استفاده قرار گیرد.(Razavilar et al, 2006)
محبوبی و فیض آبادی (۱۳۸۸) اثر ضد میکروبی اسانسهای آویشن، مرزنجوش، مرزه و اکالیپتوس بر باکتریهای اشریشیاکلی، سالمونلا تیفی موریوم و قارچهای آسپرژیلوس نایجر، آسپرژیلوس فلاووس را مورد ارزیابی قرار دادند. آن ها نشان دادند که اسانسهای آویشن، مرزنجوش و مرزه از اسانس اکالیپتوس اثر ضد میکروبی بیشتری دارد. استفاده از اتانول به عنوان پایه حلال در مقایسه با دیمتیل سولفوکساید اثر ضد میکروبی اسانس را افزایش میدهد. نوع حلال، تفاوت معنیداری در اثر بخشی اسانس ایجاد مینماید و در روش انتشار در آگار، قارچها در مقایسه با باکتریها وآسپرژیلوس نایجر از آسپرژیلوس فلاووس نسبت به اسانس های گیاهی حساستر بودند. حساسیت باکتریها نسبت به اسانسها به نوع باکتری و نوع اسانس بستگی دارد. اسانسها بر قارچ ها اثر مهاری دارند و اثر قارچ کشی اسانسهای گیاهی از اثر باکتریکشی آن ها ضعیفتر است (محبوبی و فیض آبادی، ۱۳۸۸).
Tyagi و همکاران (٢٠١١) پتانسیل ضد میکروبی و ترکیب اسانس اکالیپتوس[۴۹] را در فاز مایع و بخار در برابر میکروارگانیسم های مولد فساد غذایی را با بهره گرفتن از روش انتشار دیسک و حداقل غلظت بازدارنده (MIC) مورد بررسی قرار دادند. نتایج بدست آمده بیانگر این است که حداقل غلظت بازدارندگی برای سویه های باکتریایی بین ٢۵/٢ تا ٩ میلی گرم بر میلی لیتر و برای سویه های قارچی بین ١٣/١ تا ٢۵/٢ میلی گرم بر میلی لیتر متغیر است. از بین باکتریهای گرم مثبت باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس ارئوس با MIC برابر ٢۵/٢ میلی گرم بر میلی لیتر از بین باکتریهای گرم منفی سودوموناس آئروژنوزا از مقاومت بالاتری نسبت به بقیه برخوردار بود .(Tyagi and Malik, 2011)
گلوس [۵۰] و همکاران (٢٠٠٧) مطالعهای به منظور فعالیت ضد باکتری و آنتی اکسیدانی اسانس و عصارههای متانولی پونه با بهره گرفتن از روش انتشار دیسک و حداقل غلظت بازدارندگی مورد بررسی قرار دادند. در این مطالعه نتایج کلی بیانگر آن است که در اسانس و عصاره متانولی در برابر همه میکروارگانیسم های مورد آزمایش اثر آنتی باکتریال قوی نشان داده اند و داده های بدست آمده از روش انتشار دیسک نشان داد که قطر هالههای ایجاد شده برای باکتریها از ٨ تا ٢٢ میلی متر بوده است. نتایج بدست آمده از CMI بیانگر آن بود که مقادیر آن برای باکتریها از ۶٢/١۵ تا ١٢۵ میکروگرم بر میلیلیتر متغیر بوده و باکتریهای گرم مثبت استافیلوکوکوس ارئوس و باسیلوس ماسرانس از حساسترین باکتریها بودند و مقاومترین میکروارگانیسم پروتئوس ولگاریس با مقدار MIC برابر با ١٢۵ میکروگرم بر میلی لیتر بود(Gulluce et al, 2007) .
در مطالعه ای که توسط خانزادی و همکاران (۲۰۰۷) در مورد اثرات اسانس آویشن، اسید استیک، درجه حرارت و زمان نگه داری بر روی احتمال رشد کلستریدیوم بوتولینوم تیپ A در محیط آبگوشت قلب- مغز صورت گرفت نتایج نشان داد که لگاریتم درصد احتمال رشد باکتری و حداقل تعداد باکتری مورد نیاز جهت شروع رشد به طور معنی داری (۰۵/۰ >p) تحت تأثیر غلظت های مختلف اسانس، دمای نگه داری و PH قرار دارد و بر طبق نتایج به دست آمده لگاریتم درصد احتمال رشد کلستریدیوم بوتولینوم تیپ A با افزایش غلظت اسانس، کاهش PH و کاهش دمای نگه داری، کاهش پیدا می کند .(Khanzadi et al, 2007)
بطور کلی مطالعات بسیار کمی اثر اسانس کهلیک اوتی را بر روی باکتری E.coli O157:H7 در مدل غذایی و حتی در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار داده اند. طی مطالعه ای که اثر ضد باکتریایی اسانس نعناع را بر روی باکتری های اشرشیا O157:H7 و استافیلوکوکوس اورئوس CECT 4459 در شرایط آزمایشگاهی و گوشت مورد بررسی قرار دادند، مشخص گردید که غلظت مهارکنندگی اسانس نعناع برای باکتری اشرشیا کلای۵۰۰ میکروگرم در میلی لیتر بوده و در گوشت نیز باعث کاهش رشد باکتری می شود که نتایج این مطالعات نشان از اثر ضد باکتریایی قویتر اسانس ما بر علیه این باکتری در مقایسه با اسانس نعنا دارد .(Deegan et al, 2006)
مطالعات متعددی افزایش خواص ضدمیکروبی مواد نگه دارنده طبیعی مختلف را بصورت توأم در شرایط آزمایشگاهی و مدلهای غذایی گزارش نموده اند علت افزایش تاثیر مواد ضد میکروبی به هنگام استفاده همزمان، افزایش تعداد منافذ تشکیل شده در غشای سلولی عوامل بیماریزا و متعاقبا نشت ترکیبات داخل سلولی به خارج از سلول و هم چنین مهار پروتئین های آنزیمی موجود در غشا می باشد که این پروتئین ها در حفظ ویژگیهای عملکردی و ذخیره هیدروکربن ها در غشای سلولی نقش اساسی بر عهده دارند .(Lv et al, 2011)
