وبلاگ

1. 1. کاتوزیان ،ناصر،۱۳۸۷،قواعد عمومی قراردادها،انتشارات شرکت سهامی انتشار ↑

1. 1. منبع پیشین ص ۱۴۸ ↑

1. 1. همان پیشین ↑

1. 1. داراب پور ، دکتر مهراب ، قاعده مقابله با خسارات ، انتشارات گنج دانش ، چ اول ، تهران ، ۱۳۷۷ ↑

1. 1. Treitel ,1984. ↑

1. 1. Squillanie ↑

1. 1. کاظمی،محمود،۱۳۹۱، نقض احتمالی قرارداد در حقوق ایران با نگاهی به کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا و نظامهای حقوقی خارجی، دو ‌فصل‌نامه علمی پژوهشی دانش ، شماره نخست ↑

1. 1. صادقی نشاط، دکتر امیر،۱۳۸۸،حق فسخ قرارداد با وجود امکان الزام به اجرا در حقوق ایران » ، ‌فصل‌نامه حقوق، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، دوره ۳۹ ، شماره ۴، زمستان. ↑

1. 1. دکترعلیرضا حسنی ۹۲،بررسی مواد ۸۸-۵۰ قانون آنسیترال درس بیع بین‌المللی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان دانشکده حقوق کارشناسی ارشد حقوق تجارت بین الملل ↑

1. 1. کاظمی،محمود،۱۳۹۱، نقض احتمالی قرارداد در حقوق ایران با نگاهی به کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا و نظامهای حقوقی خارجی، دو ‌فصل‌نامه علمی پژوهشی دانش ، شماره نخست ↑

1. 1. ۲همان، ص ۴۰۴٫ ↑

1. 1. .Fundamental Breach ↑

1. 1. کاتوزیان ، ناصر، ۱۳۶۸، قواعد عمومی قراردادها، جلد چهارم، چاپ اول، انتشرات بهنشر، تهران ↑

1. 1. مافی، همایون، ۱۳۹۰، بررسی حق قسخ ناشی از پیش‌بینی نقض قراداد در کنوانسیون بیع یبن المللی کالا و حقوق ایران ، مجله مطالعات حقوقی دوره سوم، شماره اول ↑

1. 1. Campbell, Collin P. (1905); “The Doctrine of Anticipatory Breach”, General Law Journal, vol. 60 ↑

1. 1. شهیدی، مهدی، ۱۳۸۲، آثار قراردادها و تعهدات، چاپ اول، تهران ، انتشارات مجد ↑

1. 1. Black Law Dictionary.Op. cit “contractual obligation. ↑

1. 1. Law made simple; CF PADFIELD LLB. DPA; Seventh Edition. ↑

1. 1. داراب پور، مهراب، (۱۳۷۴)، حقوق بیع بین‌المللی کالا، ج۳، ص ۱۶۵و۱۶۶٫ ↑

1. 1. son؛ remedies of English LAW؛ ۱۹۷۲ LAW. ↑

1. 1. میر محمد صادقی، (۱۳۷۷)، مروری بر حقوق انگلستان، نشر حقوق ‌دانان، تهران، ص ۶۸٫ ↑

1. 1. صفایی، سید حسن و دیگران، ۱۳۸۷، حقوق بیع بین‌المللی یا مطالعه تطبیقی ، چاپ دوم، انتشارات دانشگاه تهران ↑

1. 1. ر.ک. ماده ۲۱۹ قانون مدنی. ↑

1. 1. ماده ۳۷۶ قانون مدنی. ↑

1. 1. مواد ۹ – ۲۳۷ قانون مدنی، همچنین ملاحضه شود: کاتوزیان، دکتر ناصر، حقوق مدنی، قواعد عمومی قراردادها، ج۳، ص۲۲۶٫ ↑

1. 1. داراب پور، مهراب، (۱۳۷۷)، قاعده مقابله با خسارت، ص ۱۳۴-۱۳۱٫ ↑

1. 1. کاتوزیان، ناصر، قواعد عمومی قراردادها، ج۳، ص۴۱۴ -۴۱۲، و صفائی، حسین، (۱۳۵۱)، دوره مقدماتی حقوق مدنی، ص۱۹۴ ↑

1. 1. شهیدی، مهدی، (۱۳۸۶)، سقوط تعهدات، چاپ یازدهم، انتشارات مجد، صفحات ۱۰۰ الی ۱۰۹٫ ↑

1. 1. مواد۳۶۲، ۶۱۹ ،۶۲۰ و ۲۷۸ قانون مدنی ایران. مواد ۴۲۰ ، ۴۹ و ۱۴۵ قانون اجرای احکام مدنی و ماده ۲۹ آیین نامه اجرایی مفاد اسناد رسمی. ↑

1. 1. مواد ۳۹۵ و ۴۰۲ قانون مدنی ایران. ↑

1. 1. ماده ۳۵۴ قانون مدنی ↑

1. 1. امامی، سیدحسن، ص ۴۳۶ و ۶۹۲٫ ↑

1. 1. ماده ۴۹۴ قانون مدنی. ↑

1. 1. مواد ۴۷۸ – ۴۷۶ و ۴۹۲ قانون مدنی. ↑

1. 1. داراب پور، مهراب، ارزیابی تطبیقی عین تعهد، مجله تحیقات حقوقی شماره ۲۹-۳۰، ص ۱۹۷-۲۰۰٫ ↑

1. 1. همان ص ۲۰۲ ↑

1. 1. داراب پور ، مهراب، ۱۳۷۰، قاعده مقابله با خسارت ، چاپ اول، انتشارات گنج دانش، تهران ↑

1. 1. رحیمی، حبیب ا..، ۱۳۸۴، پیش‌بینی نقض قرارداد، مجله پژوهش حقوق و سیاسی، شماره ۱۴، ص ۱۱۵ ↑

1. 1. 1. کاتوزیان ، ۱۳۷۴ ، صص ۱۳۴ و ۱۳۳ ؛ کاتوزیان ،۱۳۸۲ ، ص ۲۱۲ ؛ برای دیدن نظر مخالف ر. ک : شمس ، ۱۳۸۶ ، ج ۳ ، صص ۴۴۰ و ۴۳۹ ↑

   

1. 1. بند ۳ ماده ۷۱ کنوانسیون ↑

1. 1. شهیدی، مهدی، ۱۳۸۲، آثار قراردادها و تعهدات، چاپ اول، تهران ، انتشارات مجد ↑

1. 1. ماده ۴۲۱ ق . ت ↑

1. 1. اسکینی، ۱۳۸۴، حقوق تجرات ورشکستگی و تصفیه امور، چاپ هشتم، تهران ، انتشارات سمت ↑

1. 1. Pinna, 2003 Andrea, L’exception pour risquéd’inexecution, ridciv ↑

1. 1. کاتوزیان ، ناصر، ۱۳۶۸، عقود معین ، چاپ اول، انتشرات گنج دانش، تهران ↑

1. 1. شیروی، عبدالحسین، ۱۳۷۷، فسخ قرارداد در صورت امتناع از انجام تعهد در حقوق ایران ، مجله آموزشی عالی قم، شماره اول ↑

1. 1. شهیدی، مهدی، ۱۳۸۵، آثار قراردادها و تعهدات، چاپ ۲، تهران ، انتشارات مجد ↑

1. 1. کاتوزیان ، ناصر، ۱۳۸۷، قواعد عمومی قراردادها، جلد ۳ و ۴ ، چاپ پنجم، انتشارات شرکت سهامی انتشار ↑

1. 1. همان کاتوزیان ↑

1. 1. Gilbey Strub, M, , July 1989 Anticipatory repudiation provisions & developing countries , international & comparative law quarterly ,vol.38 ↑

1. 1. کاتوزیان ،۱۳۸۷ ، ج ۴ ، صص ۸۳ و ۸۲ ؛ امامی ، ۱۳۸۷ ، ج ۱ ، ص ۴۴۶ ؛ شهیدی ، ۱۳۸۵ ، ج ۱ ، ص ۸۲ ↑

1. 1. مواد ۳۴۸ و ۳۷۲ ق . م ↑

1. 1. مواد ۲۳۹ و ۲۴۰ ق . م ↑

1. 1. صفایی، سید حسن و دیگران، ۱۳۸۷، حقوق بیع بین‌المللی یا مطالعه تطبیقی ، چاپ دوم، انتشارات دانشگاه تهران ↑

1. 1. رحیمی، حبیب ا..، ۱۳۸۴، پیش‌بینی نقض قرارداد، مجله پژوهش حقوق و سیاسی، شماره ۱۴، ص ۱۱۵ ↑

1. 1. مقدادی، محمد مهدی، ۱۳۸۴، بررسی پیش‌بینی نقض قرارداد در کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا حقوق تطبیقی وایران، مجله دانشکده علوم انسانی دانشگاه سمنان ، شماره ۱۹ ↑

1. 1. طوسی ، ۱۳۷۸ ، ج ۲ ، ص ۱۵۱ ؛ شهید اول ، ۱۴۱۴ ق ، ج ۳ ، ص ۲۱۴ ↑

1. 1. برای اطلاع بیشتر رک : کاتوزیان ،۱۳۸۷ ، ج ۳ ، ص ۱۹۲ ↑

1. 1. صادقی نشاط ، امیر، ۱۳۸۸، حق فسخ قرارداد با وجود امکان الزام به اجرا در حقوق ایران ، ‌فصل‌نامه حقوق، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، دوره ۳۹، شماره ۴ ↑

1. 1. الفت، نعمت ا..، ۱۳۹۱، ارزیابی نظریه پیش‌بینی نقض قرارداد از منظر فقه امامیه و حقوق ایران، حقوق اسلامی، سال نهم ، شماره ۳۳ ↑

1. 1. کاظمی، محمود، ۱۳۹۱، نقض احتمالی قرارداد در حقوق ایران با نگاهی به کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا ۱۹۸۰ و نظامهای حقوقی خارجی، دو ‌فصل‌نامه علمی پژوهشی دانش حقوق مدنی، شماره نخست ، بهار و تابستان ↑

1. 1. باره راگراف، جورج و دیگران، ۱۳۷۴، تفسیری بر حقوق بیع بین‌المللی، ترجمه مهراب داراب پور، جلد دوم و سوم ، چاپ اول، تهران، انتشارات کتابخانه گنج دانش ↑

1. 1. Enderlein, Fritz & Maskow .Dietrich, International sale law, oceana publications, New York, 1992 ↑