۲-۱۱٫ویژگی های بالینی و تشخیصی
علائم بارز آسم شامل ویزینگ،تنگی نفس و سرفه میباشند که خود به خود و یا با دارو تغییر می‌کنند. علائم ممکن است شبها بدتر شوند و بیماران معمولاً در ساعتهای اولیه صبح بیدار میگردند. بیماران ممکن است سختی در پر کردن ریههایشان از هوا را بیان نمایند. در بعضی بیماران افزایش تولید موکوس وجود دارد،این موکوس به طور معمول چسبنده است و بیرون دادن آن به صورت خلط دشوار است. ممکن است افزایش تنفس و استفاده از عضلات کمکی تهویه دیده شود. علائم اولیه بیماری ممکن است قبل از حمله وجود داشته باشد،این علائم شامل خارش زیر چانه،احساس ناراحتی در بین دو کتف و یا ترس غیر قابل توجیه (احساس حادثه بد قریبالوقوع) می‌باشد.
علائم شاخص فیزیکی معمولاً دمی و تا حد زیادتری بازدمی و رونکای در سراسر قفسه سینه میباشند و پرهوایی ممکن استوجود داشته باشد. بعضی بیماران،به ویژه بچهها،ممکن است با سرفههای بدون خلط مراجعه کنند (واریانت سرفهای آسم). وقتی آسم تحت کنترل باشد،ممکن است هیچ نوع یافته فیزیکی غیر طبیعی مشاهده نشود.
۲-۱۱-۱٫تشخیص
تشخیص آسم معمولاً از روی علائم متعدد و متناوب انسداد مجاری هوایی آشکار است،اما معمولاً توسط اندازه گیری عینی عملکرد ریوی تأیید می شود.
این تستها عبارتند از:
تستهای عملکرد ریوی،پاسخدهی مجاری هوایی،تستهای خونی،تصویر برداری،تستهای پوستی،نیتریک اکسید بازدمی
۲-۱۱-۲٫آسم شدید حاد
بیماران از دوره های شدید آسم وحشت دارند و این دوره ها ممکن است تهدیدکننده حیات باشند. یکی از اهداف اصلی درمان کنترلی جلوگیری از دوره های تشدید می‌باشد و ICS و داروهای استنشاقی ترکیبی برای این هدف بسیار مؤثر هستند.
۲-۱۱-۳٫ویژگی های بالینی
بیماران مبتلا به آسم با احساس افزایش فشردگی قفسه سینه،ویز و تنگی نفس که غالباً توسط داروهای استنشاقی تسکینی معمول بیمار بهبود نمییابد،آشنا هستند. در دوره های تشدید آسم امکان دارد بیماران به قدری دچار کوتاه نفس شوند که نتوانند حمله را به پایان ببرند و ممکن است سیانوزه شوند. معاینه معمولاً بیانگر افزایش تهویه،پرهوایی و تاکیکاردی میباشند. نبض پارادوکس هم ممکن است وجود داشته باشد،ولی این موضوع به ندرت یک یافته بالینی مهم محسوب می شود. کاهش چشمگیری در حجمهای اسپیرومتری و PEF وجود دارد. گازهای خون شریانی معمولاً بیانگر هایپوکسمی هستند و PCO2عموماً به علت هایپرونتیلاسیون کاهش یافته است. PCO2نرمال یا در حال افزایش معمولاً نشانگر نارسایی قریبالوقوع تنفسی می‌باشد و به پایش و درمان فوری نیاز دارد. رونگنگرام قفسه سینه معمولاً حاوی اطلاعات خاصی نیست،ولی ممکن است پنومونی یا پنوموتوراکس را نشان دهد.
۲-۱۱-۴٫آسم مقاوم
اگرچه اکثر بیماران مبتلا به آسم به آسانی توسط دارو و درمانی مناسب کنترل میشوند،کنترل بیماری در نسبت کوچکی از بیماران (حدود ۵% بیماران مبتلا به آسم) با وجود حداکثر دوز درمان استنشاقی،دشوار است. بعضی از بیماران به درمان با کورتیکواستروئیدهای خوراکی نیاز خواهند داشت. در درمان این بیماران یافتن و تصحیح هر مکانیسمی که موجب تشدید آسم می شود،مهم است. دو الگوی اصلی از آسم مقاوم وجود دارند:بعضی بیماران با وجود درمان مناسب علائم مداوم و عملکرد ریوی ضعیف دارند،در حالی که بقیه ممکن است عملکرد ریوی نرمال یا نزدیک به نرمال اما دوره های تشدید آسم شدید و متناوب (گاهی تهدید کننده حیات) داشته باشند.
۲-۱۱-۵٫مکانیسم ها
شایعترین دلیل کنترل ضعیف آسم عدم تحمل دارو به ویژه ICS می‌باشد. ظرفیت پذیرش ICS ممکن است پایین باشد چرا که امکان دارد بیماران نتیجه بالینی فوری را احساس نکنند و یا از اثرات جانبی ICSها نگران باشند. تعیین ظرفیت تحمل ICSها دشوار می‌باشد،چرا که روش اندازه گیری مفیدی برای تعیین سطح پلاسمایی این داروها وجود ندارد. ظرفیت تحمل ICSها را می‌توان در صورت تجویز ترکیبی آنها با LABA که برطرف کننده علائم است بالا برد.
۲-۱۲٫عوامل روانشناختی در آسم شدید
ارتباط بین عوامل روانشناختی و اختلالات آرژیک چند قرن است که در تلاش های کلینیکی مورد مشاهده قرار گرفته است. (مارکو[۲۴] و همکاران،۲۰۱۱). بیشترین فرضیه فرمولبندی شدهای که به ارتباط بین آسم و عوامل روانشناختی توجه نموده است توسط فرنچ و الکساندر در سال ۱۹۳۰ مطرح شده است. که آسم را به عنوان یکی از هفت اختلال روانتنی کلاسیک توصیف کرده‌است که به وسیله برخی تعارضات روانشناختی بخصوص ایجاد می شود.که منجر به تغییری نمایشی در فرمولبندی و درمان بیماری آسم در ۵۰ سال اخیر گشته است.
در حال حاضر تأثیر علائم روانپزشکی و عوامل روانشناختی در اختلالات پزشکی بخشی مطالعاتی است که بسیار مورد علاقه قرار گرفته است. آسم یکی از شرایط پزشکی رایج همراه با افزایش در شیوع،همبودیها و مرگ و میر است. (کمپانی بین المللی آسم[۲۵]،۲۰۰۱). آسم همچنین به مدت طولانی به عنوان یک بیماری روانتنی شناخته شده که در آن تغییرات خلقی و هیجانی نقش مهمی را در تشدید علائم ایفا می‌کنند. (براون[۲۶]،۲۰۰۳).
تعدادی از این اختلالات که به وسیله علائم فیزیکی واقعی شناخته میشوند به وسیله استرس ممکن است ایجاد یا یا بدتر شوند. این اختلالات شامل آسم و در راستای آن پرتنشی، میگرن و سندروم رودهی تحریک‌پذیر می‌باشد. در حال حاضر این اختلالات اغلب به عنوان اختلالات سایکوفیزیولوژیک[۲۷] ارجاع داده میشوند. این اصطلاح نسبت به اصطلاح قدیمیتر اختلالات روانتنی[۲۸] ارجحیت دارد. چون این ایده را میرساند که روان(Psych) تأثیری نامطلوب بر روی بدن (Soma) دارد. اما در حال حاضر اغلب به عنوان عوامل روانشناختی مؤثر در اختلالات پزشکی ارجاع داده می شود.(کرینگ[۲۹]،۲۰۰۷).
آسم نماهای مختلفی شامل سرفه،ویزینگ و تنگی تنفس دارد. بیماران مبتلا به آسم ممکن است با یکی از این علائم یا با ترکیبی از این علائم نشان داده شوند. اگرچه آسم در ابتدا یک بیماری فیزیولوژیکی است،اما مانند بسیاری از بیماری‌ها،آسم شدید واقعی مؤلفه های روانشناختی معناداری دارد.
فرم در حال بارگذاری ...
