وبلاگ

۷۸/۰

UBC-841

۵۵/۰

UBC-857

۸۷/۰

UBC-864

۹۰/۰

UBC-866

۸۸/۰

UBC-873

۷۳/۰

ISSR-7

۹۷/۰

ISSR-11

۸۰/۰

میانگین

بر اساس نتایج بدست آمده میانگین محتوای چندشکلی کل بدست آمده ۸۰% می‌باشد که چندشکلی مطلوب را نشان می‌دهد. بیشترین درصد چندشکلی مربوط به آغازگر ISSR11 می‌باشد که دارای توالی (AG)8CT و کمترین میزان چندشکلی مربوط به آغازگرUBC-857 با توالی(AC) 8T می‌باشد. تریارووسکا و همکاران^[۱۴۰])۲۰۱۳) به منظور بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت‌های مصنوعی ذرت Idt و SSS( Iodent Reid وStiff Stalk Syntheti ) از ۱۶۰ نشانگرهای ISSR استفاده کردند که در مجموع ۲۲ باند تولید شد که ۱۶ باند(۷۳/۷۲) چندشکلی را نشان دادند.
چوکان و همکاران(۲۰۰۶) در گروه‌بندی ۵۶ لاین‌خالص ذرت ایران، ارزش PIC حاصل از جایگاه SSR در محدوده‌ی ۲۳/۰ -۷۹/۰ به طور میانگین ۵۹/۰ بدست آوردند همچنین اسمیت^[۱۴۱] و همکاران(۱۹۹۷) میزان PIC برای این نشانگر SSR به طور متوسط ۹۱/۰ درصد اعلام کردند علاوه بر این مشخص شد که میزان PIC برای تکرارهای دو و سه نوکلئوتیدی متفاوت، و به ترتیب برابر ۷/۰ و ۵۹/۰ بوده است. سینیور و همکاران(۱۹۹۸) به منظور بررسی ۹۵ لاین‌خالص ذرت از ۷۰ آغازگر SSR استفاده کردند که در این بین تکرارهای دو نوکلئوتید SSR میانگین بالایی PIC، ۶۷/۰ درصد را نشان می‌دادند که با نتایج کار اسمیت و همکاران مطابقت داشت. پورساربانی و همکاران(۱۳۸۴) در محتوای اطلاعات چندشکلی آغاز‌گری از ۰۲/۰ تا ۷۱/۰ متغیر بدست آوردند. فاطمه دهقان نیری و همکاران(۱۳۸۴) به منظور بررسی تنوع ژنتیکی بین اینبردلاین‌های ارزش PIC برای جایگاه‌های ریزماهواره‌ای در دامنه ۵۴/۰-۹۱/۰ بدست آوردند که میانگینی برابر ۷۳/۰ داشت. که بالاترین میانگین PIC مربوط به تکرارهای دو نوکلئوتیدی با مقدار ۸۷/۰ بود. السدیس ادریس و همکاران(۲۰۱۲) به منظور بررسی تنوع ژنتیکی، ۹ ژنوتیپ ذرت را ۸ نشانگر ISSR را مورد مطالعه قرار دادند. در نهایت سطح بالایی از چندشکلی ۶۹ درصد در میان ژنوتیپ‌ها آشکار شد و مشخص شد که برآورد فاصله ژنتیکی میان ژنوتیپ‌‌های ذرت با بهره گرفتن از نشانگر‌های ISSR می‌تواند به عنوان یک روش قابل اعتماد برای بررسی خصوصیات ژنوتیپ‌های ذرت باشد. در نهایت توصیه شد از این ۹ ژنوتیب در پرورش هیبریدهای کارآمد به منظور افزایش سطح چندشکلی ژنتیکی در ارقام ذرت استفاده شود. با توجه به مقدار PIC در این تحقیق و نتایج تحقیقات دیگران که نسبتاً بالاتر می‏باشد می‏توان فهمید که محتوای چند شکلی نمی‏تواند عدد ثابتی باشد.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

فصل پنجم
نتیجه‌ گیری‌کلی و پیشنهادات
۵-۱ نتیجه‌گیری
تنوع ژنتیکی موجود در ژرم‌پلاسم مورد استفاده در یک برنامه بهنژادی، روی پتانسیل سود ژنتیکی حاصل از گزینش تاثیر می‌گذارد. پرهزینه‌ترین و وقت‌گیرترین بخش یک برنامه تولید هیبرید، شناسایی لینه‌های والدی است که در صورت آمیزش آنها هیبریدهای برتری به وجود خواهد آمد. تولید هیبرید مبتنی بر پدیده هتروزیس است و فاصله ژنتیکی بین والدین، در بروز هتروزیس نقش ایفا می‌کند. اطلاع در خصوص تنوع ژنتیکی بین لاین‌های اصلاحی، دسته‌بندی لینه‌های والدی، تعیین گروه‌های هتروتیک و پیش‌بینی عملکرد هیبرید ، مهم هستند(آکوا، ۱۳۸۹). شناخت روابط ژنتیکی بین لاین‌های‌خالص به ویژه در برنامه بهنژادی به منظور انجام صحیح تلاقی‌ها ، تفکیک لاین‌ها در گروه‌های هتروتیک و برای شناسایی اولیه واریته‌ها مفید می‌باشد(پیری‌کشتیبان و همکاران، ۱۳۹۰) از طریق نشانگرهای مولکولی می‌توان از فاصله ژنتیکی بین والدین جهت پیشگویی عملکرد هیبریدها استفاده کرد(نقوی ‌و قره ریاضی،۱۳۸۸).
از مجموعه ۱۵ آغازگر مورد بررسی قرار گرفته در این مطالعه ۱۲۴ باند مشاهده شد که ۱۰۷ باند(۵/۸۵ درصد) چندشکلی بود. اندازه باندهای حاصل در دامنه بین ۲۵۰ تا ۹۸۰ جفت باز متغیر بود. ماتریس تشابه از طریق روش تطابق ساده محاسبه و دندروگرام مربوطه به روش دورترین همسایه ترسیم شد. دندروگرام حاصل از تجزیه خوشه‌ای لاین‌های مورد مطالعه را در فاصله ۵۶/۰ شباهت به ۳ گروه مجزا تقسیم نمود. فاصله ژنتیکی براساس ضریب تطابق ساده بین جفت نمونه‌ها بین ۸۵/۰-۴۴/۰ متغییر می‌باشد. با توجه به نتایج به دست آمده حداکثر می‌توان ادعا نمود که لاین‌های موجود در این مرکز حداکثر در دو گروه هتروتیک قرار می‌گیرند. علاوه بر این اینبردلاین‌های B73 نیز به طور جداگانه در یک شاخه قرار گرفته است که چون لاینی در کنار آن قرار نگرفته است می‌توان نتیجه گیری نمود گروه هتروتیک ردیلودنت در ژرم پلاسم مرکز موجود نمی‌باشد. احتمالا یکی از این گروه‌های هتروتیکی گروه لنکسترشورکراپ است که لاین Mo17 به آن تعلق دارد می‌باشد. و گروه هتروتیک دیگر می‌توان یک گروه هتروتیک جدید باشد. برخی از هیبریدهای موفق ایجاد شده از تلاقی بین این لاین‌ها شامل هیبرید سینگل کراس کارون۷۰۱ و هیبرید مبین می‌باشد. که هیبرید سینگل کراس کارون ۷۰۱ از تلاقی بین لاین شماره ۲ (MO17) با اینبردلاین شماره ۱۰ و هیبرید مبین از تلاقی بین اینبردلاین شماره ۱۰ با اینبردلاین شماره ۱۵ ایجاد شده که بر اساس نتایج بدست آمده از دندروگرام تلاقی بین این دو هیبرید از نظر میزان فاصله ژنتیکی مناسب بوده. این دو هیبرید مقاوم به خشکی بوده و در منظقه خوزستان هم اکنون مورد کشت و کار قرار می‌گیرد. در نهایت توصیه می‌شود که برای اطمینان از وجود دو گروه هتروتیک در این مرکز باید از آزمایشات تکمیلی استفاده نمود. تجزیه به مختصات اصلی نشان داد که مولفه اول(PC1) 5/11درصد ، مولفه دوم (PC2)5/9 درصد و مولفه سوم (PC3) 5/7 درصد از کل تنوع را تشکیل می‌دهد.
۵-۲ پشنهادات
انجام آزمایشات تکمیلی جهت اطمینان از وجود دو گروه هتروتیک.
انجام تلاقی بین گروه‌های هتروتیک ایجاد شد.
استفاده از ژرم‌پلاسم‌ها منشا گرفته شده از سایر گروه‌های هتروتیک جهت افزایش تنوع موجود در ژرم‌پلاسم.
استفاده از سایر روش‌های اصلاحی به منظور تعیین گروه‌های هتروتیک مانند لاین در تستر.
ارزیابی دقیق‌تر لاین‌ها از نظر خصوصیات مورفولوژیک مهم همانند عمکرد دانه در بوته، شاخص برداشت، الگوی رشد، درصد پوسته، درصد روغن، تعداد بلال و وزن دانه نیز انجام گیرد.
ارزیابی لاین‌ها موجود با نشانگرهایی نظیر AFLP یا SSR جهت اطمینان بیشتر از فواصل ژنتیکی و میزان تنوع موجود در ژرم‌پلاسم
منابع
ارزانی، ا .۱۳۸۱٫ اصلاح گیاهان زراعی. انتشارات دانشگاه صنعتی اصفهان. ۱۱۵-۱۲۱ص.
آکوا، ج. ۱۳۸۹٫ اصول ژنتیک گیاهی و اصلاح نباتات. ترجمه فرهاد نظریان فیروزآبادی. انتشارات دانشگاه لرستان. ۵۲۶-۵۲۲٫ ص.
امیرتیموری، س؛ و چیذری؛ ا.ح. ۱۳۸۷٫ بررسی خودکفایی پویا در تولید ذرت دانه‌ای در ایران: رهیافت محاسبه بهره‌وری کل عوامل تولید. پژوهش و سازندگی در زراعت و باغبانی شماره۷۹: ۱۷۱-۱۶۹ص.
امینی، م؛ صفایی، ن؛ محمودی، س.ب.۱۳۹۱٫ بررسی تنوع ژنتیکی جدایه‌هایPythium aphanidermatum Fitzp عامل مرگ گیاهچه و پوسیدگی ریشه چغندر با بهره گرفتن از نشانگر تکثیر بین توالی تکراری ساد(ISSR). ژنتیک نوین.دوره هفتم. ۳:.۷۵-۶۹ص.
باقری، ر؛ مشتاقی، ا و شریفی، خ؛ بیوتکنولوژی گیاهی.۱۳۹۱٫ انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد. مشهد (۲): ۲۱۵-۱۱۰ص.