وبلاگ

رده بندی

BMI(کیلوگرم بر مترمربع)

رده چاقی

لاغر

۵/۱۸>

متوسط

۹/۲۴-۵/۱۸

اضافه وزن

۹/۲۹-۰/۲۵

چاق

۹/۳۴-۰/۳۰

نوع۱

۹/۳۹-۰/۳۵

نوع۲

بسیار چاق

۴۰<

نوع۳

جدول (۲-۱). رده بندی شاخص توده بدن بر حسب (kg.m^-2)
روش دیگر مورد استفاده در آزمایشگاه­ها، کلینیک­های بهداشتی و مراکز آمادگی جسمانی تجاری، سنجش چربی بدن بوسیله کالیپر می­باشد. کالیپر روشی برای برآورد چربی زیر پوستی (ذخیره بین پوست و عضلات) می­باشد. چربی زیر پوستی بین پوست و عضلات، اطراف اندام­های مختلف و بین عضلات ذخیره می­ شود که حدوداً شامل نصف چربی بدن یک فرد بزرگسال جوان می­باشد. در روش جکسون/ پولاک از نموگرام، جدول و معادله­هایی برای تعیین درصد چربی برای هر دو جنس استفاده می­ شود. سه جایگاه ویژه در مردان شامل: ران، قفسه سینه و شکم، در صورتیکه سه جایگاه ویژه در خانم­ها شامل: ران، سه سر بازویی و فوق خاصره است(۲۰).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۲-۲- تاریخچه تمرینات پلایومتریک
تاریخچه­ تمرینات پلایومتریک به شکل جدید و امروزی بسیار کوتاه است. دلایل پذیرش این روش به عنوان روشی برای بالا بردن توان انفجاری به موفقیت ورزشکاران روسی و اروپای شرقی در رشته دو میدانی در دهه ۶۰ باز می­گردد. استدلال­های اولیه در مورد تمرینات پلایومتریک توسط مربّی روسی «یوری ورخوشانسکی»^[۳۹] برای ورزشکاران رشته پرش به کار برده شد، که بیانگر این مسئله بود که این تمرینات باعث توسعه سیستم عصبی- عضلانی، بافت انقباضی، پرش، سرعت و در نهایت توان می­ شود (۷۶). این تمرین­های پرشی سرانجام به نام واژه پلایومتریک نامیده شدند که از یک واژه دوتایی یونانی «پلیون» به معنی بیشتر و «متریک» به معنی اندازه برگرفته شده است (۴).
توان میزان نیروی اعمال شده در واحد زمان می­باشد که برای بالا بردن سطح مهارت­ های سریع و انفجاری در رشته­ های مختلف مانند پرتاب دیسک و اسپک در والیبال لازم است. در اوایل دهه ۱۹۸۰ دانشمندان روسی پولماس^[۴۰]، اِدبوخارد^[۴۱] و دیگران دلایل محکمی آوردند که تمرینات پلایومتریک با وزنه تمرینی پیشرفت جسمانی بهتری نسبت به وزنه تمرینی به تنهایی دارد و قدرت و سرعت را بهبود می­بخشد در حالیکه از آسیب­دیدگی نیز جلوگیری می­ کند (۷۶). توسعه تمرینات پلایومتریک تا حد زیادی مدیون دونده­ی رشته دو سرعت روسی، والری بورزوف^[۴۲] است. امروزه نیز تأثیر این تمرینات بر روی فاکتورهایی همچون سرعت، توان انفجاری، چابکی، وزن بدن، درصد چربی بدن، انعطاف­پذیری و قدرت به اثبات رسیده است (۶، ۳۷، ۵۴ و ۸۶).علاوه بر آن پژوهش­هایی نیز برای مقایسه تمرینات پلایومتریک در خشکی در مقابل تمرینات پلایومتریک در آب و تأثیر مثبت این تمرینات در آب و مزیت کاهش کوفتگی عضلانی و آسیب­های عضلانی و استخوانی صورت گرفته است(۱۲ و ۶۵).
۲-۳- مدل­های افزایش توان عضلانی در اثر تمرینات پلایومتریک
بر اساس مطالعات انجام گرفته بکارگیری صحیح تمرینات پلایومتریک موجب تقویت سرعت، قدرت و توان می­ شود. گسترش توان عضلانی بوسیله دو مدل الف) مکانیکی و ب) نوروفیزیولوژیکی مورد بررسی قرار می­گیرد (۵۴).
۲-۳-۱- مدل مکانیکی
بر اساس مدل مکانیکی، در تمرینات پلایومتریک هنگامی که عضله به تندی تحت کشش قرار می­گیرد، اجزای کشسان نیز کشیده می­شوند و مقداری از نیروی بار به شکل انرژی کشسان ذخیره می­ شود، در جریان مرحله درون­گرای انقباض عضله که بوسیله تحریک بازتاب عضلانی اتفاق می­افتد این انرژی رها می­ شود و موجب افزایش مقدار کل نیروی حاصله می­گردد. انقباض عضله شامل سه بخش الف) اجزای انقباضی،
ب) الاستیک موازی^[۴۳]و ج) الاستیک سری^[۴۴]می­باشد (۱۶). بخش انقباضی که همان رشته­ های اکتین، میوزین وپل­های عرضی می­باشد که تأمین کننده منبع اصلی نیروی عضلانی هستند. بخش الاستیک موازی از
رشته­ های عضلانی، مانند سارکولما، اپی میوزیوم، پری میوزیوم و اندومیوزیومتشکیل شده است. این بخش در حالت عادی باعث افزایش طول عضله می­ شود و از این طریق زمینه­ای برای انقباض عضلانی (در هم رفتن تارهای اکتین و میوزین) را فراهم می­ کند. و در آخر بخش الاستیک سری که از امتداد بخش الاستیک موازی ساخته می­ شود و تشکیل­ دهنده قسمت تاندونی عضله است. با وجود اینکه این بخش الاستیک سری دارای مقدار کمی عضله است اما نقش اصلی، عمل انقباض در تمرینات پلایومتریک را دارد. در اثر انقباض برون­گرا و یا به عبارتی کشش اولیه، بخش الاستیک سری همانند یک فنر بلند شده و باعث ذخیره شدن انرژی کشسانی در عضله^[۴۵] می­ شود. زمانی که عضله به صورت درون­گرا^[۴۶] منقبض می­ شود، انرژی ذخیره شده در آن آزاد می­ شود و به بخش الاستی
ک سری فرصت می­دهد تا با بازگرداندن عضلات و تاندون­ها به حالت طبیعی باعث افزایش نیروی تولیدی بشوند. در صورتیکه عمل درون­گرا عضله بعد از کشش برون­گرا^[۴۷] انجام نشود و یا زمان مرحله برون­گرا بیش از اندازه طول بکشد (کندی حرکت)، ظرفیت رفلکس کششی و انرژی ذخیره شده به صورت حرارت از بین خواهد رفت (۶۶).
۲-۳-۲- مدل نوروفیزیولوژیکی