هنگامی که نوح قوم خود را نفرین کرد ابلیس نزد او آمد و گفت ای نوح مرا در سه موقعیت یاد کن چرا که من در این موقعیتها به بنده نزدیکترم، وقتی خشمگین شدی، هنگامی که بین دو نفر قضاوت میکنی و هنگام خلوت کردن با زن نامحرم.»
این تحریم ها بخاطر بی اعتمادی یا تضعیف شخصیت زن و مرد یا یکی از آنها نیست بلکه به منظور محفوظ نگه داشتن آنها از وسوسه های شیطانی و خیالات ناپاک است، که می تواند موجب تحریکات جنسی شود و آنها را به زنا بکشاند.
۳-۳عدم جلب توجه نامحرم :
بیشتر زنان چون به خودآرایی و اینکه جلب توجه دیگران قرار بگیرند، را دوست دارند. لذا سعی میکنند با آرایش خود و آشکار کردن زینتهای خود، خود را در معرض دید نامحرمان قرار بدهند که این طعمهای برای هوسبازان است و زمینه را برای به گناه کشیدن جوانان فراهم میکند. اما قرآن کریم در این زمینه به زنان پیامبر۹دستور می دهد: ﴿وَ قَرْنَ فی‏ بُیُوتِکُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّهِ الْأُولى‏﴾. (. احزاب/۳۳)و در خانه‏هایتان قرار گیرید و مانند روزگار جاهلیّتِ قدیم زینتهاى خود را آشکار مکنی.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

این آیه یعنی شما در خانه‏هاى خود بمانید و همچون جاهلیت نخستین در میان جمعیت ظاهر نشوید و اندام و وسائل زینت خود را در معرض تماشاى دیگران قرار ندهید. قرن از ماده وقار به معنى سنگینى است، و کنایه از قرار گرفتن در خانه‏ها است. و تبرج به معنى آشکار شدن در برابر مردم است، و از ماده برج گرفته شده که در برابر دیدگان همه ظاهر است.
حضرت علی(ع) درباره بیرون رفتن زن میفرماید: «وَ لَیْسَ خُرُوجُهُنَّ بِأَشَدِّ مِنْ إِدْخَالِکَ مَنْ لَا یُوثَقُ بِهِ عَلَیْهِنَّ وَ إِنِ اسْتَطَعْتَ أَلَّا یَعْرِفْنَ غَیْرَکَ فَافْعَل‏؛ ( نهج البلاغه/ نامه ۳۱.) بیرون رفتن زن بدتر از آن نیست که افراد ناصالح را در میان آنان آوری و اگر بتوانی به گونهای زندگی کنی که غیر تو را نشناسد چنین کن.»
بنابراین این آیات و روایات بیان میدارند که زن جز در مواقع ضروری آن هم با رعایت عفت و وقار و پوشش مناسب و خودنمایی نکردن نباید از خانه خارج شوند چرا که خداوند نفقه را به عهده مردان گذاشته پس نیازی به بیرون رفتن زن در کوچه و بازار نیست و همچنین میتوان گفت اگر زنها و دخترها اصلاح شوند فسادها به مراتب کمتر خواهد بود چرا که جوان تا مناظر محرک و مهیج نبیند تحریک نخواهد شد.
۳-۴) ازدواج
راه و روش صحیح ارضای غریزه جنسی، ازدواج شرعی و قانونی است.هر چند از نظر اسلام ازدواج به خودی خود مستحب است، ولی در جایی که ترک گناه منوط به آن باشد آن را واجب می دانند. زیرا؛ این کار بهترین روش برای جلوگیری از کار زشت زنا می باشد. قرآن کریم در این مورد می فرماید: ﴿و أنکِحُواُ الاُ یامی مِنکُمُ و الصّالِحِین مِنُ عِبادِکُمُ و إِمآغکُمُ إِن یکُونُواُ فُقرآء یُغُنِهِمُ اللّهُ مِن فضُلِهِی و اللّهُ و سِعٌ علِیمٌ﴾ ; (نور/۳۲) بی همسران خود و غلامان و کنیزان درستکارتان را همسر دهید. اگر تنگدستید، خداوند آنان را از فضل خویش بی نیاز خواهد کرد و خدا گشایشگر داناست.
ازدواج و تشکیل کانون خانواده آنچنان در وجود انسان تاثیر می گذارد و ارزش او را بالا می برد و شخصیّت او را رشد می دهد که اعمال و عبادتهایش نزد خداوند و فرشتگان از ارزش والایی برخوردار می شود به طوری که ارزش آنها چند ده برابر می گردد. امام جعفر صادق ۷می فرمایند:«دو رکعت نماز که انسان متأهل بخواند افضل و بالاتر است از هفتاد رکعت نماز که انسان مجرد و عذب بخواند.»
ازدواج انسان را از گناهان بیشتر بازداشته و عامل تقرّب در پیشگاه خداوند است. این سنت نبوی ،پاداش عبادات را آنچنان که گفتیم چند برابر می کند و خود نیز از بهترین طاعات الهی محسوب می گردد. (مسایل ازدواج و حقوق خانواده، ص۱۲۷.)

۳-۵) جلوگیری از بد حجابی:

موضوع بدحجابی در جامعه ما از اموری است که ذهن بسیاری از دینداران جامعه را به خود مشغول داشته است. تلقی بدحجابی به عنوان امری نابهنجار و نامطلوب نشانگر این است که ذهنیت فرهنگی و دینی ما برای بدحجابی آثار و تبعات نامطلوبی قائل است. و به تعبیر دیگر آن را علت برخی پدیده های نامطلوب دیگر در جامعه می انگارد. زیرا در فرهنگ دینی ما حجاب مایه ارزش احترام زن می باشد و مایه حفظ عفت و عصمت زن است. حجاب مایه تحکیم پیوند زوجین می شود، حجاب سلامت جامعه را در بردارد، حجاب حق الهی است و مسلمان تسلیم امر الهی می باشد، حجاب پرچم پاکدامنی و عفاف برای زن است. حجاب سبب امنیت زن در جامعه می شود حجاب عاملی برای موفقیتهای معنوی است. با این وجود می توان اذعان داشت حجاب راهی برای مبارزه با زنا، است، زیرا ممکن است تداوم بی حجابی منجر به آزار و اذیت زنان و منجر به زنا شود. قرآن در این مورد میفرماید(….. وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‏ جُیُوبِهِنَّ وَ لا یُبْدینَ زینَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَّ ……(نور/۳۱)« و باید روسرى خود را بر گردنِ خویش [فرو] اندازند، و زیورهایشان را جز براى شوهرانشان آشکار نکنند» در تفسیر نمونه آمده است: خمر جمع خمار (بر وزن حجاب) در اصل به معنى پوشش است، ولى معمولا به چیزى گفته مى‏شود که زنان با آن سر خود را مى‏پوشانند.
جیوب جمع جیب (بر وزن غیب) به معنى یقه پیراهن است که از آن تعبیر به گریبان مى‏شود و گاه به قسمت بالاى سینه به تناسب مجاورت با آن نیز اطلاق مى‏گردد.
از این جمله استفاده مى‏شود که زنان قبل از نزول آیه، دامنه روسرى خود را به شانه‏ها یا پشت سر مى‏افکندند، به طورى که گردن و کمى از سینه آنها نمایان مى‏شد، قرآن دستور مى‏دهد روسرى خود را بر گریبان خود بیفکنند تا هم گردن و هم آن قسمت از سینه که بیرون است مستور گردد. (تفسیر نمونه، ج۱۴، ص۴۴۰)
وهمچنین در آیه «… و لاتبرجن تبرج الجاهلیه الاولی….» (احزاب/ ۳۳) «و در خانه هایتان آرام گیرید و جلوه گری جاهلیّت پیشین را در پیش مگیرید» بیان می شود که منظور از تبرج زنان، جلوه گری زنان در قبل از اسلام بوده است که در تمامی این دوران به دلیل عدم رعایت دستورات پیامبران زنان دچار چنین معضلی شده که سبب به وجود آمدن پیامدهای بد بسیاری برای جامعه نیز شده است.( مجمع البیان ، ج ۱۷، ص ۱۲۷) در (تفسیر القمی، ج۲، ص۱۹۳) روایتی است که از امام صادق ۷از پدرش در ذیل آیه … َّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّهِ الْأُولى)احزاب، ۳۳)… آمده است و این است که «به زودی جاهلیت دیگری می آید» و در تفسیر التبیان(تفسیر التبیان القران، ج ۸، ص ۳۳۸.) آمده است که منظور از جاهلیت اخری زمانی است که مردم همان گونه عمل کنند که قبل از اسلام عمل کرده اند.
امروز شاهد این تبرج ها و جلوه گری های مذموم هم در مردان و هم در زنان هستیم. در روایات از چنین مردانی با چنین خصوصیاتی یاد شده است: «سَیَأْتِی‏ مِنْ‏ بَعْدِی‏ أَقْوَامٌ…… یَتَزَیَّنُونَ‏ بِزِینَهِ الْمَرْأَهِ لِزَوْجِهَا وَ یَتَبَرَّجُونَ تَبَرُّجَ النِّسَاء» (جامع الاحادیث ،وسائل الشیعه، ج ۱۵، ص ۳۴۳) پس از من مردمانی خواهند آمد…..همچون زنی که خود را برای ش.هرش می آرایدآرایش می کند و زینت های خود را همچون زنان در معرض دید دیگران قرار می دهند. و از چنین زنانی این چنین یاد شده است « نِسْوَهٌ کَاشِفَاتٌ عَارِیَاتٌ‏ مُتَبَرِّجَاتٌ‏ مِنَ الدِّینِ دَاخِلَاتٌ فِی الْفِتَنِ مَائِلَاتٌ إِلَى الشَّهَوَاتِ مُسْرِعَاتٌ إِلَى اللَّذَّاتِ مُسْتَحِلَّاتٌ لِلْمُحَرَّمَاتِ فِی جَهَنَّمَ خَالِدَاتٌ.»(من لا یحضره الفقیه، ج۳ ، ص۳۹۰) در آخر الزّمان نزدیک بقیامت زنانى ظاهر شوند: بى‏حجابان برهنگان، خود آراستگان‏ براى غیر شوهران، رها کردگان آئین، داخل‏شدگان در آشوبها قائلان بشهوات و مسائل جنسى، شتاب‏کنندگان بسوى لذّات و خوشگذرانى‏ها، حلال شمارندگان محرّمات الهى، و واردشوندگان در دوزخ.
در نتیجه باید گفت هدف از بی توجهی برخی به حجاب و نادیده گرفتن آن به منظور دست یابی به منافع بزرگ مالی است زیرا زنان عریان را کم هزینه ترین و سهل ترین وسیله تبلیغاتی برای وصول به آن هدف می دانند و بدون شک برای این منظور از هیچ کوششی دریغ نمی کنند و در نهایت این که از نظر ما رعایت حجاب همانند شخصیت طلبی و عفت خواهی بازگشت به فطرت اصیل انسانی می کند؛ از این رو ما معتقدیم رعایت حجاب ارزش گذاشتن به زن و نوعی تکریم به اوست نه دلیل بر نقص وجود او؛ زن با رعایت حجاب از آلودگی مصون می ماند زیرا زمینه هر گونه سوء استفاده از او منتفی می گردد.

۳-۶ پرهیز از مصافحه:

از دیگر اصولی که زن و مرد باید رعایت کنند تا بتوانند در جامعه در کنار یکدیگر باشند و پا به پای هم تلاش کنند تا زندگی عاری از فساد داشته باشند، پرهیز از مصافحه (دست دادن) زن و مرد میباشد. همان طور که خیره شدن در نگاه زشت و ناپسند است و زمینه ارتباط غیر انسانی را فراهم میکند مصافحه و دست دادن نیز چنین است. دست دادن زن و مرد اجنبی جایز نیست مگر جامهای مانند دستکش حائل باشد.» ( پژوهشنامه علوم و معارف قرآن کریم، ۱۵۹)
از این رو پیامبر(ص) دست دادن با نامحرم را سبب خشم خدا معرفی میکند و میفرماید: «وَ مَنْ صَافَحَ امْرَأَهً حَرَاماً جَاءَ یَوْمَ الْقِیَامَهِ مَغْلُولًا ثُمَّ یُؤْمَرُ بِهِ إِلَى النَّار؛(وسائل الشیعه ، ج۲۰، ص۱۹۸.)کسسی که با زن نامحرم مصافحه کند روز قیامت با غلّ و زنجیر آمده و امر میشود تا او را به آتش افکنند.»
اما متأسفانه امروز در بسیاری از شهرها مصافحه زن و مرد امری عادی شده است حتی در بعضی جاها زن دست مرد را میبوسد که این باعث از بین رفتن قبح این مسائل میشود و زمینه انحرافات بعدی از جمله زنا را فراهم میکند لذا با توجه به این احادیث باید سعی شود این عمل زشت را ترک گفت.

۳-۷) یاد معاد و آخرت

انسان اگر به این نکته توجه داشته باشد که مثلاً زنا باعث خلود در آتش قیامت خواهد شد هرگز دنبال این عمل شنیع نخواهد رفت.
خداوند می فرماید: ﴿وَ الَّذِینَ لَا یَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا ءَاخَرَ وَ لَا یَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتىِ حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقّ‏ِ وَ لَا یَزْنُونَ وَ مَن یَفْعَلْ ذَالِکَ یَلْقَ أَثَامًا* یُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَ یخَْلُدْ فِیهِ مُهَانًا﴾.( فرقان/۶۸ـ۶۹) و کسانى‏اند که با خدا معبودى دیگر نمى‏خوانند و کسى را که خدا [خونش را] حرام کرده است جز به حق نمى‏کُشند، و زنا نمى‏کنند، و هر کس اینها را انجام دهد سزایش را دریافت خواهد کرد.* براى او در روز قیامت عذاب دو چندان مى‏شود و پیوسته در آن خوار مى‏ماند.)
یعنی کسی که زنا میکند عذاب او دوچندان خواهد شد و در آتش جاودانه خواهد بود. این عمل بازدارنده مناسبی خواهد بود و هشدار جدی است برای کسانی که بدون توجه به عواقب آن در قیامت دست به این عمل میزنند. لذا رسول اکرم(ص)میفرمایند: «وَ مَنْ خَافَ النَّارَ تَرَکَ الشَّهَوَات‏؛ (بحار الانوار، ج۷۴، ص۹۴)کسی که از آتش بترسد شهوات را رها میکند.»
حضرت علی(ع) درباره توجه زنان و توجه آنان به زیورهای دنیا و توجه نکردن به آخرت و معاد خیلی دقیق و ظریف به این ویژگی خاص اشاره میکند و میفرماید: «وَ إِنَّ النِّسَاءَ هَمُّهُنَّ زِینَهُ الْحَیَاهِ الدُّنْیَا؛ (منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه،ج ۹ ، ص۲۲۳)زنان تمام همتشان آرایش زندگی دنیایی است.» به این معنی که خانمها در صورتی که نفس خود را تحت تربیت قرار ندهند و سعی بر آخرت گرایی و سازماندهی رغبتها به سوی ارزشهای دینی و اخلاقی نداشته باشند گرایش افراطی به سوی دنیا و زینتهای آن پیدا مینمایند. به صورتی که تمام همّ و تلاش آنها توجه به دنیا و زینتهای آن است که این اهتمام جدی نسبت به دنیا و ظواهر آن دستاوردی جز فساد در دنیا و زندگی دنیایی در پی نخواهد داشت. در واقع این اهتمام افراطی هم منجر به تباهی شخصیت انسانی و متعالی زن می گردد و هم منجر به فساد و معضلات جدی در اجتماع و خانواده میشود. پس یکی از برنامههای تربیتی که متولیان تعلیم و تربیت باید برای آن برنامه ریزی کنند مسئله ایجاد در گرایشات و تعلقات دنیایی و پیدا نمودن گرایش و توجه به سوی آخرت است و اینکه نفس را چنان مورد تربیت قرار دهند و رغبتهای او به گونهای ساماندهی شود که از درون گرایش به سوی آخرت و ارزشهای اخلاقی داشته باشد. در غیر این صورت با توجه به گرایشهای غریزی که به سوی دنیا و زینتهای آن دارد به شکل افراطی به این سمت و سو حرکت میکند که این حرکت افراطی هم برای او و هم برای جامعه خطرناک است.» (زنان و برنامه تربیت اسلام، صص ۳۷ـ۳۸.)
«بنابراین اصل معاد و جهان پس از مرگ از ضروریات همه ادیان آسمانی است و هر کس پیامبران را قبول داشته باشد باید معاد را بپذیرد. اعتقاد به معاد همان طور که تاریخ شناسان میگویند بزرگترین عامل موفقیت و پیشرفت مسلمآنان صدر اسلام بود زیرا ایمان آنان به مبدأ و معاد تنها نیرویی بود که نفس سرکش آنها را در برابر جرایم و گناه مهار میکرد و از فساد و انحرافشان جلوگیری مینمود و در نتیجه محیط و اجتماع آنها مملو از صفا و صمیمیت و آرامش و امنیت بود و از مرگ وحشتی نداشتند و وقتی پا به میدان نبرد میپذاشتند چهره کریه و وحشت انگیز مرگ در برابرشان جلوهای نداشت بلکه تنها چشم اندازشان وصال دوست و بهشت مینو و زندگی پرنشاط آخرت بود. از این رو در مقابل دشمن صدها برابر نیرومند و قوی بود و در عین اقلیت سیل دشمن را عقب میزدند و پرچم اسلام را در بیش از نیمی از کره زمین به احتزاز درآوردند.» ( سیمای مؤمن در قرآن و حدیث، ص۹۱.)

۳-۸) حاضر نشدن در محیط های آلوده:

محیط های آلوده و غیر اخلاقی می توانند از جمله زمینه های انحراف نوجوانان و جوانان باشند. یکی از مصادیق انحراف همین مجالس لهو و خوش گذرانی ممنوع و حرام است. این مجالس اثرات تخریبی و سوئی بر افراد جامعه، بخصوص نوجوانان دارند. نوجوانانی که از یک سو، به مرحله پختگی و تقوای کامل نرسیده اند و از سوی دیگر، در عنفوان جوانی و شهوت قرار دارند، در این مجالس به فساد و بی بندو باری کشیده می شوند و به انحراف جنسی روی خواهند آورد.
راحت‌ترین راه گناه نکردن، در محیط و فضای آلوده وارد نشدن در آب گناه مسموم کننده است. واقع شدن در فضای آلوده به گناه، مثل واقع شدن در محیطی آغشته به بیماری واگیر است. آثار مخرب آن اجتناب ناپذیر است. مگر در مورد افراد بسیار استثنایی مثل حضرت یوسف (علیه السلام) که وقتی وارد کاخ شد. کاخ نشینان را تغییر داد و خود تحت تاثیر محیط واقع نشد. همچنین آنگاه که وارد زندان شد. زندانیان را منقلب و متحول ساخت. اما در مورد افراد عادی این فرایند به ندرت پیش می‌آید. لذا برای گناه نکردن دوری از گناه از ضروریات بسیار مهم بشمار می‌آید. مثلاً اگر در اتاقی، چند نفر در حال غیبت کردن هستند. تا زمانی که وارد آن اطاق نشده ایم از غیبت و آثار مخرب آن در امان هستیم. اما به محض ورود به آن مکان چه غیبت بکنیم چه بشنویم در هر صورت آلوده به گناه شده‌ایم. حضرت علی ۷درباره دوری از محیط ناپاک، در نامه ای به حارث همدانی چنین می فرمایند: از مکان هایی که مردم آن از یاد خدا غافلند و به یکدیگر ستم روا می دارند و بر اطاعت از خدا به یکدیگر کمک نمی کنند، بپرهیز. (نهج البلاغه، نامه ۶۹) در این حدیث شریف، حضرت امیرالمؤمنین علی ۷از مؤمنان و دوستان خواسته اند تا از محیط های آلوده به گناه و جاهایی که در آنها معصیت الهی میشود، پرهیز کنند و خود را در معرض گناه و نافرمانی قرار ندهند.

۴- لواط یا همجنس‌گرایی :

مقدمه:
همجنس‌گرایی یعنی ارضای غریزه جنسی از طریق همجنس (مانند لواط در مردان و مساحقه در زنان) به هر شکل که باشد حرام و گناه کبیره محسوب می‌شود. همجنس‌بازی علاوه بر مضرات بهداشتی و روانی که دارد با فطرت انسانی مغایرت دارد و این امر باعث تعطیل شدن توالد و تناسل و گرایش افراد به جنس موافق و در نتیجه موجب تعطیلی توالد و تناسل خواهد شد. بدیهی است این امر با هدف آفرینش منافات خواهد داشت. پس همجنس‌بازی حرام بوده و از گناهان کبیره به حساب می‌آید. (خلاصه روانپزشکی، ص۷۸) حد هم‌جنس‌گرایی در زنان پس از چهار بار اقرار و یا ثبوت بوسیله چهار شاهد عادل (به شرایطی که در فقه گفته شده) صد تازیانه است و بعضی از فقها گفته‌اند اگر زن شوهر داری این عمل را انجام بدهد حد او اعدام است. (همان، ج۹، ص۲۳۴)
۴-۱) راهکارهای مبارزه با همجنس گرایی:
در اینجا یک سری از راهکارهایی در این زمینه مطرح است که می تواند به عملکرد این افراد رنگی مثبت بدهد و زندگی ایشان را متحول سازد و او را در زمره افراد سالم قرار دهد: مهمترین آنها عبارتند از:

۴-۱-۱) مقابله با افکار شیطانی:

گاهی اوقات شیطان برای وادار کردن آدمی به گناه از این کانال بهره می‌گیرد یعنی مسیر هر گناهی را به شکلی هموار می‌سازد در این‌جا نیز مسیر آلوده شدن به برخی گناهان از کانال پشت کردن به جنس مخالف و ازدواج می‌گذرد و این نوع افکار و ذهنیت مقدمه‌ی ورود به آن وادی است. باید با این‌گونه افکار که جز افکار شیطانی نام دیگری بر آن نمی‌توان نهاد، باید به مقابله پرداخت یعنی ذره‌ای در شیطانی بودن این افکار تردید نداشته باشید. (روان شناسی رفتار جنسی، ص۴۸) عمل همجنس بازی چیزی جدید نیست و در روایات نیز از این عمل شیطانی به شدت نهی شده است. از جمله: در روایتی از پیامبر۶می‌خوانیم: از امام علی ۷می‌خوانیم که فرمود: از پیامبر۶ شنیدم چنین می‌گفت: «لعن الله المشتبهین من الرجال بالنساء و المشتبهات من النساء بالرجال(بحار الانوار ، ج۲۲، ۱۳۹) لعنت خدا بر آن مردانی باد که خود را شبیه زنان می‌سازند، (با مردان آمیزش جنسی می‌کنند) و لعنت خداوند بر زنانی باد که خود را شبیه مردان می‌کنند (با هم مساحقه می‌نمایند) » (وسائل الشیعه، ج۱۴، ص۲۵۵، ح۱۴)
و همچنین پیامبر اکرم۹فرمود: «خداوند هفت طائفه را در بالاتر از آسمان های هفت گانه، لعن فرموده و از رحمت واسعه خود دور نموده است. پس یکى از آنها را سه مرتبه لعن فرموده… ملعون است، ملعون است، ملعون است، هر که عمل قوم لوط را انجام دهد…»( تفسیراثناعشری، ج۴، ص۱۳۲)
از امام صادق ۷نقل شده که رسول خدا ۹فرمود: « هر که با پسرى آمیزش کند، روز قیامت با حال جنابت وارد مى ‏شود و آب دنیا او را پاک نمى ‏گرداند و خدا بر او خشم مى‏گیرد و او را لعنت مى‏کند و جهنّم را- که بد سرانجامى است- براى او آماده مى ‏سازد. (‏ الحکم الزاهره ، ص ۶۰۹)
بنابراین، از نگاه احادیث، عمل شیطانی لواط در حکم کفر به خداوند است و اگر کسی که مرتکب چنین عملی شده، توبه واقعی نکند در قیامت جایگاهش جهنم است؛ بنابراین، باید از چنین گناه بزرگی دوری کرد.

۴-۱-۲ )اجتناب از نگاه شهوت‌آمیز به پسرها:

شخص باید مراقب نگاه خود باشد و همان طور که از نگاه شهوت آمیز به جنس مخالف اجتناب می‌کند، از نگاه هوس آلود به هم جنس نیز بپرهیزد؛ چون از نظر شرعی، نگاه از روی شهوت به همجنس هم حرام است. به طور مثال رسول اکرم۶ می فرمایند«فتنتهم اشد من فتنه العذاری فی خدورهن» (وسائل الشیعه، کتاب نکاح، باب ۲۱، ص۲۵۸ فتنه پسر جوان و زیبا را از فتنه دختر باکره (برای مردها) بیشتر دانسته است.
۴-۱-۳)اجتناب از خوابیدن دو مرد یا دو زن:
خوابیدن دو مرد در یک بستر و زیر یک لحاف در صورتی که هر دو عریان باشند، حرام است و همچنین است حکم دو زن، و فرقی بین محرم و بیگانه نیست.
و در چند روایت است که باید آنها را حد زد و برایش هم حد زنا معین شده یعنی آنها را یکصد تازیانه بزنند. امام صادق (ع) می فرماید: لَیْسَ لِامْرَأَتَیْنِ أَنْ یَبِیتَا فِی لِحَافٍ وَاحِدٍ إِلَّا أَنْ یَکُونَ بَیْنَهُمَا حَاجِزٌ فَإِنْ فَعَلَتَا نُهِیَتَا عَنْ ذَلِکَ وَ إِنْ وُجِدَتَا بَعْدَ النَّهْیِ جُلِدَتْ کُلُّ وَاحِدَهٍ مِنْهُنَّ حَدّاً حَدّاً فَإِنْ وُجِدَتَا أَیْضاً فِی لِحَافٍ جُلِدَتَا فَإِنْ وُجِدَتَا الثَّالِثَهَ قُتِلَتَا.( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال،۷۱۲)
امام صادق (ع) فرمود: دو زن برهنه حق ندارند در یک بستر زیر یک لحاف بخوابند مگر اینکه میانشان حایلى باشد. اگر چنین کردند، نخست باید آنها را از این کار نهى کنند، و چنانچه پس از نهى، باز هم زیر یک لحاف دیده شدند باید به هر کدام جداگانه حدّ بزنند، و اگر باز هم آنان را زیر یک لحاف دیدند دوباره بر آنان حدّ جارى کنند، و چنانچه بار چهارم نیز مرتکب این عمل شدند کشته مى‏شوند.
و بعضی از علماء فرموده‌اند که چون برای خوابیدن دو مرد عریان زیر یک لحاف حد معین شده، پس از گناهان کبیره است .
و از رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ مروی است که: . الصبی و الصبی و الصبی و الصبیه و الصبیه و الصبیه یفرق بینهم فی المضاجع لعشر سنین (وسائل الشیعه، کتاب نکاح، باب ۱۲۷، ص۳۰)
یعنی بستر فرزندان خود را از سن ده سالگی جدا سازید، یعنی دو برادر یا دو خواهر یا برادر و خواهر زیر یک لحاف از همان کوچکی نخوابندحد لواط: چون حرمت و فساد لواط بیشتر از زنا است حدش شدیدتر است و آن کشتن می‌باشد، هرگاه لواط کننده و دهنده هر دو عاقل و بالغ باشند هر دو را باید کشت و فاعل را به وسیله‌ی شمشیر یا سنگسار کردن یا زنده به آتش سوزانیدن یا از بالای بلندی مانند کوه پرتاب کردن با دست و پای بسته شده، بایستی کشت و انتخاب نوع قتل به نظر حاکم جامع الشرایط است.