وبلاگ

ما را به عشوه نرگس مستت به خواب کرد
کاری که کرد حسن تو کی آفتاب کرد
از هر چه خوانده است همین انتخاب کرد

وزن:مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن / بحر مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف
موضوع کلی: سختی های راه عشق وتحمّل کردن آن برای رسیدن به هدف

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

غزل مردّف با ردیف فعلی.
۱-مصراع اول و دوم، اغراق دارد./ طوفان اشک، تشبیه بلیغ اضافی./ طوفان،آب و خراب کردن تناسب./
۲-حق نمک، حق اخلاقی که از خوردن طعام میان دو کس پدید می آید./ دل ها مجاز از انسان ها./
۳-لعل استعاره از لب./ خمار، مستی و سردرد ناشی از شرابخواری./ شراب وسراب جناس خط. جناس خط یا مصحف آن است که دو پایه جناس در نوشتن یکسان و در نقطه گذاری و تلفّظ مختلف باشند. (همایی:۶۱)./
۴- خواب و بیدار، تضاد./ مردم بیدار، کنایه از انسان های آگاه./ نرگس استعاره از چشم./
۵-چراغ دیده ودل، تشبیه جمع رجوع به غزل ۳۸۶٫/
غزل ۴۳۱

چو خستگان ز در دل گشاد می یابند
ز باغ روی تو عشاق گل کجا چینند
ببین به گوشه ی چشمی که کشتگان غمت
بتان شهر به بازار حسنت ای یوسف
ز سگ کم اند رقیبان بی ادب زان روی
به کین اهلی از آن رو همیشه اند افلاک

ز نامرادی از این در مراد می یابند
همین بس است که بوئی ز باد می یابند
بدین قدر دل خود از تو شاد می یابند
متاع خوبی خود را کساد می یابند
که از سگان تو خود را ز یاد می یابند
که داغ مهر تواش در نهاد می یابند

وزن:مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن / بحر مجتث مثمن اصلم
موضوع کلی: اظهار نامرادی ویأس عاشق وسختی های راه عشق
غزل مردّف با ردیف فعلی.
۱-خسته،کنایه از عاشق./ گشاد یافتن، کنایه از گشایش وفرج یافتن ونیز رها گشتن./ نامرادی ومراد،تضاد./ در دل استعاره کنایی./
۲-باغ روی تو، تشبیه بلیغ اضافی./ واج آرایی حرف ب./
۳-گوشه چشم به چیزی کردن، کنایه از توجه کردن به کسی./مفهوم بیت عدم عنایت معشوق به عاشق./
۴- بازار حسن، تشبیه بلیغ اضافی./ تلمیح به داستان یوسف وبرادران. رجوع کنید به غزل ۳۰۷، اشاره دارد به آیه ی:«وَشَرَوْهُ بِثَمَنٍ بَخْسٍ دَرَاهِمَ مَعْدُودَهٍ وَکَانُواْ فِیهِ مِنَ الزَّاهِدِینَ» (یوسف/۲۰)او را به بهای اندک ، به چند درهم فروختند ، که هیچ رغبتی به او نداشتند../
۵- کم بودن وزیاد دیدن، تضاد. زیاد دیدن، کنایه از غرور وتکبر داشتن./
۶-افلاک، آسمان ها، اشاره دارد به تأثیر ستارگان در سرنوشت انسان ها./ داغ مهر ، تشبیه بلیغ اضافی./
غزل ۴۳۲

سوز حدیث شمع زبان را خبر نکرد
غوغای رستخیز بر آید ز عاشقان
طوبی که سر فرازی باغ بهشت یافت