وبلاگ

1. 1. – موذن زادگان، حسنعلی؛ حق دفاع متهم در آئین دادرسی کیفری و مطالعه تطبیقی آن، رساله دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی، دامشگاه تربیت مدرس، ۱۳۸۳، ص ۳۴٫ ↑

1. 1. جمادی علی، قعیت آرای و حق تجدید نظر خواهی در حقوق کیفری ایران و مقیسه با فقه و اسناد حقوق بشری. پایان نامه دکتری دانشگاه شهید بهشتی، ۳۳،۱۳۸۶ ↑

1. 1. . Ibid, P64 ↑

1. 1. . فضائلی، مصطفی، دادرسی عادلانه، مؤسسه‌ مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش (۱۳۸۹). ص ۷۸٫ ↑

1. 1. . میر محمد صادقی، حسین، دادگاه کیفری بین‌المللی، نشر جنگل، چاپ پنجم، سال ۱۳۸۸، ص ۲۳۷٫ ↑

1. 1. . زملن، ماروین ولاری، سیگل، دادرسی کیفری به عنوان حقوق بشر، ترجمه جلیل امیدی، مجله دانشکده حقوق دانشگاه تهران، ش ۴۴، سال ۱۳۷۹، ص ۹۲٫ ↑

1. 1. . جعفری، فریدون دیوان کیفری بین‌المللی و جهانی سازی حقوق کیفری، نشر بنیاد حقوقی میزان ۱۳۹۰٫ ↑

   

1. 1. . زملن، ماروین ولاری، سیگل، دادرسی کیفری به عنوان حقوق بشر، ترجمه جلیل امیدی، مجله دانشگاه تهران، ش ۴۴، سال ۱۳۷۹، ص ۹۶٫ ↑

1. 1. . تاورنیه، پل، قوانین اساسی کشور ها و اسسنامه دیوان کیفری بین‌المللی، ترجمه مرتضی کلانتریان، ‌فصل‌نامه مجله حقوقی شماره ۲۹، پاییز ۱۳۸۲٫ ص ۳۳٫ ↑

1. 1. . Prosecuter V.Milosevic, Preliminory Protective Motion, Case No. IT-99-37-PT.9.August 2001. ↑

1. 1. . مجاز، محمد سلیم، حقوق جزای بین‌المللی شماره (۱۰۴)، انتشارات پوهنزی حقوق و علوم سیاسی پوهنتون کابل. سال ۱۳۸۲٫، ص ۱۷۶٫ ↑

1. 1. 1. برای مطالعه بیشتر ‌در مورد این ماده و به طور کلی محاکمات غیابی در دادگاه های کیفری بین‌المللی ر.ک:International Law (Oxford University Pree, 2003), 400-405 ↑

   

1. 1. . محسنی، مرتضی، کلیات حقوق جزا، چاپ دوم، تهران کتابخانه گنج دانش، سال ۱۳۸۵٫ ص ۳۴٫ ↑

1. 1. Solon ↑

1. 1. Decemvirs ↑

1. 1. Usucapion ↑

1. 1. . معتمد، محمد علی، حقوق جزای عمومی، نشر گنج دانش، ج ۱، تهران، سال ۱۳۸۱، ص ۱۸۳٫ ↑

1. 1. محقق داماد، مصطفی، قواعد فقه (۳): بخش قضایی. تهران: مرکز نشر علوم اسلامی. (۱۳۸۷)، ص ۹۵٫ ↑

1. 1. – Prosecutor V. Semanza, ICTR, Ap.ch, Decision on Request for Review of the Appeal Chamber, Decision of 31 May 2000. ↑

1. 1. – Rodney, Dixon, Karim, A.a. Khan, Richard, May, International Criminal Court, Practice, Procedure and Evidence, London, Sweet & Max Well,2003, p188. ↑

1. 1. – آمبوس، کای، آیین دادرسی کیفری بین‌المللی، ترجمه حسین آقایی جنت مکان، مجله تحقیقات حقوقی، شماره ۴۵، سال ۱۳۸۴، ص۱۹۰٫ ↑

1. 1. . آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، جلد اول، انتشارات سمت، چاپ دهم، سال ۱۳۸۲، ص ۹۲٫ ↑

1. 1. – آقایی جنت مکان، حسین (مترجم). حقوق کیفری بین‌المللی: تهران: انتشارات جنگل، چاپ سوم ۱۳۸۹٫ ص ۸۷٫ ↑

1. 1. جعفری لنگرودی، محمد جعفر؛ دایره المعارف علوم اسلامی، ج دوم، انتشارات گنج دانش، سال، ص ۳۴۲٫ ↑

1. 1. آمبوس، کای، آیین دادرسی کیفری بین‌المللی، پیشین، ص ۱۹۴٫ ↑

1. 1. رضوی فرد، بهزاد. دورنمای کیفری های بین‌المللی در تعامل میان حقوق بین‌المللی کیفری و حقوق کیفری بین‌المللی، تازه های علوم جنایی. تهران: میزان. ال (۱۳۸۸)، ص ۶۶٫ ↑

1. 1. -Prosecutor V. Mika Muhimana,Decision of 6 November 2001,on the defence Motion for translation of document in the Kinyarwanda,p99. ↑

1. 1. موسوی فرد، سید ابوالفضل؛ دادگاه کیفری بین‌المللی، چاپ دفتر فنی و خدمات دانشجویی آسمان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم. سال ۱۳۸۶، ص۴۵٫ ↑

1. 1. همان، ص ۶۷٫ ↑

1. 1. – میر محمد صادقی، حسین، دادگاه کیفری بین‌المللی، پیشین، ص ۴۴٫ ↑

1. 1. – آقایی جنت مکان، حسین، نظارت قضایی بر تشخیص دادستان محاکمه کیفری بین‌المللی، ‌فصل‌نامه بین‌المللی، ‌فصل‌نامه مجله حقوقی بین‌المللی شماره ۳۱، پاییز و زمستان ۸۷، صفحه ۲۵۲٫ ↑

1. 1. – آقایی جنت مکان، حسین، نظارت قضایی بر تشخیص دادستان محاکمه کیفری بین‌المللی، پیشین، ص ۲۵۶٫ ↑

1. 1. – Triffterer Otto (1999). Commentary on the Rome statute of the International criminal court. (Baden-Baden,nomos), p 173. ↑

1. 1. – چایساری، گریانگ ساگ و چایساری، کیتی، حقوق کیفری بین‌المللی، ترجمه حسین آقایی جنت مکان، تهران: جنگل. سال (۱۳۸۷) و ص ۲۹۲٫ ↑

1. 1. شبث.ا.ویلیام. مقدمه ای بر دیوان کیفری بین‌المللی. باقر میر عباسی و حمید الهوئی نظری (مترجمان). تهران: جنگل. (۱۳۸۴)، ص ۴۴٫ ↑

1. 1. – ibid, p 1114 ↑

1. 1. – Rodney, Dixon,Karim,A.a. Khan, Richard,May,International Criminal Court, Practic,Procedure and Evidence, London, Sweet & Max Well, 2003. P 199. ↑

1. 1. – شریعت باقری، محمدجواد، آیین دادرسی دیوان کیفری بین‌المللی. تهران: دادگستر. سال (۱۳۸۸)، ص ۳۱٫ ↑

1. 1. – شریعت باقری، محمدجواد، آیین دادرسی دیوان کیفری بین‌المللی، تهران: دادگستر. سال (۱۳۸۸)، ص ۳۴٫ ↑

1. 1. – صابر، محمود، تضمین های دادرسی عادلانه ناظر بر ساختار دیوان کیفری بین‌المللی. مجله علوم جنایی: دو ‌فصل‌نامه ی مؤسسه‌ تحقیقات علوم جزایی و جرم شناسی دانشگاه تهران، سال (۱۳۸۶)، ص ۱۳۹٫ ↑

1. 1. -همان، ۱۴۵٫ ↑

1. 1. طه، فریده و اشرافی، لیلا، دادرسی عادلانه؛ چاپ اول، تهران: نشر میزبان. سال ۱۳۸۶، ص ۷۸٫ ↑

1. 1. – لنگیی، اندره و ارلت لوبیکر. تاریخ آیین دادرسی جنایی. محمدرضا گودرزی بروجردی و لیلا مقدادی (مترجمان). تهران: جنگل. سال (۱۳۸۵)، ص ۱۲۲٫ ↑

1. 1. – شریعت باقری، محمدجواد، نگاهی به اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی، نشرجنگل، سال ۱۳۸۶، ص ۵۵٫ ↑

1. 1. شبث.ا.ویلیام.مقدمه ای بر دیوان کیفری بین‌المللی، پیشین، ص ۴۳۲٫ ↑

1. 1. – نیکویی، سمیه. الزامات علنی بودن دادرسی کیفری در پرتو دادرسی عادلانه. مجله حقوقی دادگستری، ۵۶ و: ۵۷، سال (۱۳۸۵)، ص ۳۳٫ ↑

1. 1. – لنگیی، اندره و ارلت لوبیکر. تارخ آیین دادرسی جنایی. محمدرضا گودرزی بروجردی و لیلا مقدادی (مترجمان). تهران: جنگل. سال (۱۳۸۵)، ص ۳۲٫ ↑

1. 1. – صابر، محمود. تضمین های دادرسی عادلانه ناظر بر ساختار دیوان کیفری بین‌المللی. مجله علوم جنایی: دو ‌فصل‌نامه ی مؤسسه‌ تحقیقات علوم جزایی و جرم شناسی دانشگاه تهران، سال (۱۳۸۶)، ص ۱۹۷٫ ↑

1. 1. – زاپالا، سالواتور. حقوق بشر در محاکمات کیفری بین‌المللی. ترجمه حسین آقایی جنت مکان. اهواز: سال (۱۳۸۷) ص ۱۸۱٫ ↑